Bir devlet ülkesinin kara sınırları ilke olarak antlaşmalar yoluyla saptanır. Genellikle ikili bazen de çok taraflı antlaşmalar yoluyla ülke sınırları belirlenmektedir.

Tek taraflı söz verme, bir hukuk kişinin belirli bir konuda belirli bir şekilde davranacağını, hiçbir koşul koymadan, diğerlerince kabul edilmesini beklemeden, belirten tek taraflı irade beyanıdır.

Konfederasyonlarda üye devletler uluslararası hukuk kişiliklerini yitirmezler ve dolayısı ile konfederasyonun da kendine ait bir hukuki
kişiliği yoktur. Burada üye devletler “diet” adı verilen ortak bir organda temsil olunur ve bu organda kararlar oy birliği ile alınır. Gevşek bir ittifak niteliği taşıyan konfederasyonların uluslararası kişiliği olmadığından antlaşma akdetme yetkisi gibi uluslararası hukuki ehliyetleri yoktur. Doğru cevap C'dir.

Tanıma: Yeni oluşmuş bir siyasi varlığın bir devlet olduğunun diğer devletlerce tüm hukuki sonuçlarıyla kabul edildiğini bildiren işlemdir.

1921

Bugün uluslararası hukukta tanıma konusunda kabul edilen ortak görüş bunun bir niyet meselesi olduğu yönündedir.

Akılcı doğal hukuk, dinden ayrı olarak temellendirilmiş bir ahlak anlayışını da kuramın merkezi yapar. Bu doğal hukukçu görüşler farklı temellere sahip olsalar da hakiki ve ideal olarak belirledikleri hukukun özellikleri açısından ortak düşüncededirler: Doğal hukukun ilke veya kuralları evrensel ve ebedidir; haklar ve yükümlülükler insanların, iktidarların arzu ve kararlarından bağımsız olarak mevcuttur.

Denizlerin uluslararası mülkiyete sahip olduğunu, bütün milletlerin, devletlerin denizlerde seyahat etme ve başka milletlerle, devletlerle ticaret yapma hakkına sahip olduğu fikrini Hugo Grotius ileri sürmüştür.

Tarihsel açıdan Antik Yunan felsefesine kadar götürebileceğimiz doğal hukuk düşüncesinin uluslararası hukuk alanındaki en önemli temsilcisi Hugo Grotius’tur (1583-1645). Grotius sadece bu yönüyle değil, çoğunca uluslararası hukukun kurucusu olarak da anılır. Doğru cevap B'dir.

Hukuk düzeni içerisinde normların birbirinden türeyerek varolabildiğini söyleyen ve H. Kelsen’e atıfla meşhur olan anlayış normlar hiyerarşisi denir

Hakkaniyet ve Nısfet ilkelerine göre;

Divan'ın, davanın taraflarının kabul etmesi şartıyla, mevcut uluslararası hukuku zorunlu olarak uygulamak yerine, daha esnek karar vermesini olanaklı kılar.

Verilen kararlar mevcut uluslararası hukukun hükümlerini aşabilir.

Verilen kararlar, "olması gereken hukuk" düşüncesine dayanarak yargıçların adalet duygusunu yansıtabilir.

Divan re'sen davayı hakkaniyet ve nısfete göre çözmeye karar veremez. Tarafların bu konuda mutlaka talepte bulunmuş olması gerekir.

Bir kongre ya da konferansta kabul edilen antlaşmalar ile kimi zaman toplantıya katılan tarafları da sayan antlaşma nitelikli belgedir.

Üzerinde sıkça durulan bir hukuk genel ilkesi, ‘hakça ilkeler’dir. ‘Hakkaniyet’ (İng. equity) olarak da isimlendirilen hakça ilkeler, hukuki karar verme faaliyetinin doğası itibariyle kullanılan, hukukun dayandığı düşünülen adalet kavramına gönderme yapar.

Savaş teknolojisinin gelişmesiyle savaşan tarafların kayıplarının artması, savaş sırasında savaşanların ve sivillerin büyük zararlar görmesi gibi olaylar sonucunda uluslararası kuralların konmasına öncülük eden, Cenevre Kantonu yasalarına göre kurulmuş özel dernek Uluslararası Kızılhaç Örgütü'dür.

Vazgeçme, bir hukuk kişisinin kendi iradesiyle bir hakkını başkasına devretmeksizin terk etmesidir.

Görüşmeci devletlerin bir kısmının bağlanma iradelerini ortaya
koymuş olması, antlaşmanın yürürlüğe girmesi için yeterlidir.

Hukuki realizm iki ayağı vardır: Amerikan ve İskandinav. Amerikan Hukuki Realizmi 20. yüzyılın ortalarına kadar Amerikan hukuk düşüncesinde hakim olan hukuk anlayışını temsil eder. Akım içinde yer alan yazarların en temel özellikleri, (1) yargısal kararların verilmesinde hukuk kurallarının
oynadığı rolden şüphe duymaları ve (2) hukuksal araştırmanın konusu olarak yargıyı merkeze almaları, bunun tespit edilmesi için de tek yolun, fiilen uygulanan hukukun ortaya çıkarılması olduğuna inanmalarıdır. Amerikan Hukuki Realizmi, Hukuku mahkemelerin fiilî uygulamarında arayan hukuk okuludur.

Uluslararası bir antlaşmaya taraf olmak isteyen bir devlet, antlaşmanın bazı hükümlerinin kendisi için uygulanmamasını veya farklı uygulamasını isteyebilir. Devletin bu yöndeki isteğine çekince adı verilir