Eurokrediler, bankaların içinde bulundukları ülke parasının dışındaki paralarla (euro paralarla) açtıkları kredilerdir. Bu krediler büyük işletmelere, özel kurumlara, egemen devletlere veya uluslararası kuruluşlara sağlanabilir. Söz konusu krediler genellikle bir bankalar sendikasyonu tarafından verilir.

Zamanla teknoloji transfer kanallarında önemli bir çeşitlenme ortaya çıkmıştır. Bu konudaki uygulamalardan bazıları şunlardır: Yönetim sözleşmeleri, tek satış imtiyazı (franchising), uluslararası taşeronluk (inter-national sub contracting), finansal kiralama (leasing) ve bağlı ticaret (counter-trade) yöntemleri vs.

Lisans anlaşmaları: İhracat ile dolaysız dış yatırım arasında uzlaştırıcı formül de lisans (licencing) anlaşmalarıdır. Lisans, firmanın elindeki teknoloji veya üretim yönteminin yabancı bir işletmeye kiralanmasıdır

Euro hisse senedi ihracı: Firmanın çıkarttığı hisse senetlerinin, bir konsorsiyumun taahhüdü altında, aynı anda yurt içi piyasa dahil, dünyanın birçok yöresinde satışa sunul­ması yöntemidir.

Geleneksel teoride, uluslararası iş gücü akımları gelişmiş ve az gelişmiş ülkeler arasındaki ücret farklılıkları ile açıklanır. Bu farklar varolduğu sürece iş gücü akımları da sürer.

Yalın biçimde teknoloji ithali: yabancı teknolojinin patentini satın almak, lisans anlaşmaları ile teknoloji kiralamak veya ücretli danışmanlık hizmetlerinden yararlanmak gibi yollar bunlar arasındadır.

Başlıca teknoloji transfer kanalları aşağıdaki gibidir:

• Sermaye malları ithaliyle sağlanan teknoloji
• Dolaysız yabancı sermaye yatırımları
• Yalın biçimde teknoloji ithali
• Bilimsel konferanslar, teknik bültenler ve yabancı bilim adamı değişimi programları
• Teknik yardım programları

Klasik Ekolün kurucusu olan Smith, hizmetleri ekonomide birer kısır faaliyet alanı olarak nitelendirmiştir.

Uluslararası resmî sermaye akımları kredi veya hibe biçiminde olabilir. Krediler borç niteliğindeki kaynaklar olduğundan, vadesi içinde fonların anapara ve faizinin (borç servisi) geri ödenmesi gerekir. Hibeler ise bağış niteliğindedir, bunların geri ödenmesi söz konusu değildir.

Uluslararası fonlar yalnızca ABD-dışı hisse senetlerine yatırım yaparlar. Global fonlar ise portfolyosunda Amerikan hisse senetleri ile birlikte yabancı hisse senetlerini içeren fonlardır. Özel fonlar (specialty funds), yalnızca, telekomünikasyon, bankacılık, turizm, vs. gibi belirli bir sektörün veya yeni özelleştirilen şirketlerin hisse senetlerinden oluşturulur. Bölgesel fonların yatırımları ise, belirli bir coğrafi bölgedeki şirketlerin hisse senetlerine yöneliktir. Söz gelişi Güney Asya, Lâtin Amerika, Orta ve Doğu Avrupa yöresindeki şirketler gibi. Dolayısıyla, doğru seçenek "D" şıkkıdır.

2013 yılının büyüme oranı 4,1'dir.

Bankaların açtıkları sınır ötesi kredileri ifade eder. Uluslararası banka kredileri şu üç şekilden birisine göre yapılmış olabilir:
Yerli bankaların ülkede yerleşik olmayanlara ulusal para cinsinden açtığı krediler: Söz gelişi, İngiliz bankasının İngiltere’den mal satın alan bir Türk firmasına, finansman için sterlin cinsinden açmış olduğu kredi bir uluslararası banka kredisidir.
Yerli bankanın ülkede yerleşik olmayanlara yabancı para cinsinden sağladığı krediler: Yukarıdaki örnekte İngiliz bankasının Türk firmasına sterlin olarak değil, diyelim ki dolar olarak kredi açması durumunda olduğu gibi.
Yerli bankanın yabancı para ile ülkede yerleşik kişilere kredi vermesi: Söz gelişi bir Türk bankasının, bir Türk firmasına ABD’den ithal edeceği malların bedelini ödemesi için dolar üzerinden kredi açması da buna bir örnektir.

1960’larda başta Almanya (Federal) olmak üzere Fransa, Hollanda, Belçika ve İngiltere gibi Batı Avrupa ülkeleri, önemli ölçüde yabancı işçi çalıştırmışlardır. Bu ülkeler, içinde bulundukları yüksek ekonomik konjonktüre karşın, büyük bir iş gücü kıtlığıyla karşı karşıya bulunuyorlardı. İthal edilen yabancı iş gücü sanayi, madencilik, inşaat ve hizmet kesimlerinde ve özellikle nitelik gerektirmeyen işlerde çalıştırılmıştır. Ancak 1973 dünya enerji buhranının yol açtığı enflasyon ve işsizlik dolayısıyla yabancı işçi talebi hemen hemen tümüyle kesilmiştir. Aynı yıllarda İtalya, İspanya, Yunanistan ve Türkiye’den Batı Avrupa ülkelerine büyük ölçüde işçi ihraç edilmiştir.

Eurokrediler, bankaların İçinde bulundukları Ülke parasının dışındaki paralarla (euro paralarla) açtıkları kredilerdir.

Yabancı sermayenin; yatırımın yapılan ev sahibi ülke bakımından, belli başlı ekonomik yararları bulunmaktadır. Ekonomik yararları aşağıdaki gibi sıralayabiliriz:

Ekonominin üretim kapasitesinin artması,

Üretim artışı ve istihdam yaratma,

Yeni teknoloji ve yönetim bilgisi getirme,

Döviz girişi sağlama,

İhracatı artırma,

İç tekelleri kırma, rekabet ve dinamizm yaratma,

Ölçek ekonomisi yaratma,

Devlet hazinesine vergi geliri sağlamasıdır.

Tasarruf sahiplerinin hisse senedi­ ve tahvil satın alımı b­iç­im­inde yaptıkları yatırımlar portfolyo yatırımlarıdır.

Uluslararası resmî sermaye akımları kredi veya hibe biçiminde olabilir. Krediler borç niteliğindeki kaynaklar olduğundan, vadesi içinde fonların anapara ve faizinin (borç servisi) geri ödenmesi gerekir. Hibeler ise bağış niteliğindedir, bunların geri ödenmesi söz konusu değildir.

Teknoloji transferi ile teknoloji açığını kapatmada günümüzde verilebilecek en iyi örnek Çin'dir. Doğru seçenek "C" şıkkıdır.

Uluslararası banka kredilerinden ayrı olarak dış piyasalardan ödünç sermaye elde etmenin bir yolu da tahvil ihraç etmektir. Bununla birlikte, banka ödünçleri genellikle kısa vadeli iken tahvil sermayesi uzun vadelidir. Bazı tahvillerin vadesi 10 yıl kadardır; bazılarınınki ise 10 yıldan daha da uzundur.