Ulusal güç dendiğinde, en başta askeri güç akla gelmekle beraber siyasal altyapı, ekonomik durum, coğrafi konum, dolayısıyla büyüklük, nüfus ve teknolojik düzey de aynı derecede önemlidir. Realist yazarlar için ulusal güç, uluslararası politika ve dış politikanın oluşumunda ana öğe olup, hem bir araç, hem de doğrudan doğruya bir amaç olarak uluslararası politikanın temelini oluşturmaktadır.

Metinden, uluslararası politikanın insan doğasıyla uyumlu olduğu anlamı çıkmaktadır. Doğru yanıt D şıkkıdır.

Neo Marksistlere göre, bir ülkenin neden gelişemediği, iç faktörlere bakılarak açıklanamaz. Örneğin; Üçüncü Dünya ülkelerinin gelişmemişliği, ne geleneksel yapının korunması, ne de feodalizmle açıklanabilir. Frank’a göre az gelişmişlerin geri kalmışlığı, gelişmiş kapitalist ülkelerin kolonileştirme politikalarının bir sonucudur.

Klasik liberalizm esas olarak bireyin özgürlüğünü temel alan bir yaklaşımdır. Bireyin doğuştan özgür olduğunu ve bir takım temel haklara sahip olduğunu varsayan liberalizme göre, hangi koşullarda olursa olsun bireyin özgürlüğü esastır, haklarına dokunulamaz, hiçbir koşulda sınırlanamaz ve ortadan kaldırılamaz. Bireyin kendi iradesiyle geleceğine karar verebileceğini varsayan liberalizme göre, insan özgür bırakılırsa kendi için en iyi olana karar verebilir. Liberalizmin temel varsayımlarından biri de mülkiyet hakkının kutsallığıdır. Yaşam hakkı ve mutlu olma hakkı gibi, bireyin mülkiyet hakkı da dokunulmaz haklardandır. Savaşma hakkı ise bu haklar arasında yer almamaktadır.

Klasik liberal düşünce, eşitlik, rasyonellik, özgürlük ve mülkiyet kavramları üzerine inşa edilmiştir. Milliyetçilik ise bunlara dahil değildir.

Liberalizmine göre, devlet ya da hükümet, özel sektörün hareket alanını genişletmek için mümkün olduğunca sınırlanması gereken bir öğedir. Çünkü; bireylerin
ortak çıkarlarının uyumlaştırılması bunu gerektirmektedir. 

Klasik realizme göre uluslararası sistemin anarşik yapısı devletleri istikrarı korumak için bazı önlemler almaya zorlamaktadır. Bunlar; kendi güvenliğini sağlama, gerekmesi durumunda ittifak anlaşmaları yapma, güç dengesini sağlama ve içte güçlü bir siyasi iktidar oluşturmadır. Sosyal devlet anlayışı ülkelerin ulusal açıdan sağlaması beklenilen bir unsurdur.

Uluslararası liberal teori (neoliberalizm), realizmden farklı olarak uluslararası çatışma yerine barış ve işbirliği konuları üzerinde yoğunlaşmaktadır. Liberallere göre uluslararası ilişkilerin tek gündemi güvenlik konuları değildir. XX. yüzyıldan
itibaren uluslararası ilişkilerin gündeminin çeşitlenmeye başladığı; refah, modernleşme, çevre ve benzeri konuların en az güvenlik konuları kadar dış politik tutum ve tavırları etkilediği kabul edilmektedir.

Söz konusu görüşlere sahip düşünür Johan Galtung'dur.

Analiz düzeyi olarak sadece birim düzeyini dikkate alarak indirgemeci yaklaşım benimsemesi neorealizmin realizme yönelttiği bir eleştirisidir.

Marksizmde hegemonyaya sınıfsal bir ilişki olarak bakılır ve işçi sınıfının örgütlenmesi ve mücadelesi sonucunda, burjuvazinin hegemonyasının sona ereceği ve yerini proleteryanın hegemonyasının alacağı savunulur.