Taşımacılığı üstlenen yüklenici firma (LSS)’nın taşıma filosuyla ilgili olarak izleyebileceği üç strateji vardır. Bunlar: Özel filoya sahip olma, anlaşmalı taşıma ve ortak kaynakları kullanarak taşımadır. Firmanın ürünlerini kamuya açık kaynakları kullanarak örneğin tarifeli araçlarla taşıtması, ortak kaynakları kullanarak taşımadır.

Tipik bir market ürününde barkodun solundaki sıfır ilgili ürünün bir market ürünü olduğunu,ilk beş rakam üretici firmayı ve son beş rakam spesifik ürünün ne olduğunu belirtmektedir.

İthalatı yapılmak istenen ürünün öncelikle serbest dolaşımda olup olmadığının incelenmesi gerekir. Serbest dolaşımda olmayan bir ürün ithal edilemez. Gümrük sahasında gözetim altına alınır ve hatta gerekiyorsa imha edilir. Diğer şıklar çeldirici olarak verilmiştir.

Yeniden sipariş verme noktası miktarını belirleyen dört unsur bulunmaktadır. Bunlar:1. Talep hızı.2. Tedarik süresi.3. Talep ve/veya tedarik süresi değişkenliğinin derecesi.4. Yönetim tarafından kabul edilebilir stok dışı kalma derecesi.

İşlevsel açıdan ele alındığında ulaştırma sistemleri temel olarak tesisler ve alt yapı, araçlar ve araç filoları, işletmeler ve organizasyonlar, işlevsel tesisler ve ilgili işletmeler, operasyon stratejileri ve yasalar olmak üzere beş bileşen olarak ele alınmaktadır. Bu kapsamda tesisler ve altyapı bileşeni içerisinde karayolları (devlet yolları), çevreyolları (ödemeli/ücretli yollar), demiryolları ve istasyonlar, havalimanları, (deniz/suyolu) limanları ve su kanalları, boru hatları yer almaktadır.

Uluslararası malzeme tedariki ise biraz daha karmaşıktır ve uzmanlık gerektiren faaliyetler içerir. Örneğin, en başta birlikte çalışılacak tedarikçinin ülkesindeki özel koşulların, çalışma biçimlerinin, tatillerin ve çalışma saatlerinin bilinmesi ve buna uygun davranılması gerekir. Ayrıca malzemenin ülkeye getirilmesinde kullanılacak lojistik alt yapısının (yollar, araçlar, taşıma türleri, seferler) uygun olması gerekir. Bunlara ek olarak gümrük mevzuatının bilinmesi ve gümrük işlemlerini (ithalat, ihracat belgelerinin düzenlenmesi gibi) yapacak personelin olması gerekir. Uluslararası sigortalama, uluslararası bankacılık ve para transferi işlemleri ise konunun diğer boyutlarıdır. Bu aşamada dış ticaret için tanımlanmış olan ve satıcı ile alıcı arasındaki sorumlulukları tanımlayan uluslar arası ticaret terimlerini de
(INCOTERM) bilmek gerekir. Bu terimler, taşımada karşılaşılacak riskleri ve taşıma masrafını hangi tarafın üstleneceğini, ayrıca malzeme tesliminin nerede ve nasıl yapılacağını belirtir.

c şıkkında yer alan "İlgili ülkedeki ulusal mevzuat ticaret ve ceza kanunlarının bilinmesi gerekir" bu kapsam ve boyutlar içerisinde değildir.

Sürekli envanter sayma ile periyodik envanter sayma sistemlerinin bir karması olan bu sistemde envanter belirli aralıklarla gözden geçirilir.

Taşımacılık bedelleri ya da ücretlerinin belirlenmesi ulaştırma sistemlerinde oluşan talebi karşılama mekanizmasında önemli bir yer tutar. Taşımacılık bedellerinin hesaplanmasında yukarıda bahsettiğimiz maliyet yapısı kadar önemli bir başka belirleyici de taşınan mal ve ürünlerin çeşitli özellikleridir. Bu özellikler daha önce bahsettiğimiz taşıma türünün seçiminde de çok önemli bir rol oynamakla birlikte yalnızca taşıma türü ile ürün özellikleri arasındaki uyum değil, ürünün kendine ait özellikleri de taşıma ücretlerini önemli bir ölçüde etkiler. Örneğin, denizyolu taşımacılığında bir konteyner hat işletmecisi bir konteynerin navlun bedelini konteynerin içindeki ürünün özelliklerine göre çok farklı şekillerde belirleyebilir. Düşük ağırlıklı ama yüksek değerli bir ürünün navlun bedeli yüksek ağırlıklı ama düşük değerli bir ürünün navlun bedelinden çok daha yüksek olabilir.  Yanıt B seçeneğidir. 

Çeşitli taşıma türleri arasında erişimi en kolay olan çoğunlukla karayolu taşımacılığıdır. Genellikle üretim endüstrisinde de erişilebilirlik karayolu ölçeğinde ele alınmaktadır. Karayolu taşımacılığı aynı zamanda diğer taşıma türlerine erişim sağlamak için bir ara taşımacılık olarak da kullanılabilir.

ABC sınıflandırmasında envanter, ABC analizine bağlı olarak A (çok önemli) grubu, B (kısmen önemli) grubu ve C (en az önemli) grubu olmak üzere üç gruba ayrılır. Her bir envanter kalemi, toplam içinde birikimli yüzdelerine göre sınıflandırılır. Buna göre, toplam envanter miktarının %20’sinin A, %30’unun B ve %50’sinin C grubu envanter kalemlerinden oluştuğu varsayılır.

İhracat yapabilmek için öncelikle gümrük beyannamesinin düzenlenmesi gerekir. Bu beyannamede temel olarak bulunması gereken bilgiler şunlardır:

• Gönderen ve alıcıya ait bilgiler
• Ürünün türü, miktarı, taşınma şekline ait bilgiler
• Ürünün teslim şekli
• Taşımayı gerçekleştirecek araca ait bilgiler
• Fatura bilgileri

Yerel lojistik sistemlerinde çok daha bağımsız bir bicimde sorumluluklarını yerine getirebilen taraflar uluslararası lojistikte daha etkin bir biçimde işbirliği ve ortaklık yürütmek durumunda kalabilirler. Bir yükün geçtiği bütün ülkelerde farklı yasal düzenlemelere uygun bir şekilde taşınması gerekir. Birçok yerel taşımacılık faaliyetinde belgeleme ve dokümantasyon gerekmezken uluslararası taşımacılıkta çok çeşitli belgeleme, bilgi alışverişi ve dokümantasyon sorumlulukları vardır. Uluslararası taşımacılıkta ölçekler farklıdır. Kullanılan taşıma türleri çok daha farklıdır.

FAS (Free Alongside Ship) – Gemi Yanında Teslim Etme ?Satıcının ürünü limana kadar taşıyıp anlaşmalı gemiye teslim etmesi ve gümrük işlemlerini de yapması anlamına gelir. Bu teslim şekli sadece gemi ile yapılabilecek taşımalar için (deniz yolu ve nehir yolu gibi) geçerlidir.

Lojistik maliyetleri içinde en pahalı olan taşıma maliyetleri, birim fiyatın yüzde oranı ya da birim başına TL miktarı olmak üzere iki farklı şekilde belirlenebilir. Bir envanter kaleminin yıllık taşıma maliyeti, değerinin %20 ile %40’ı arasında değişir. Bir başka deyişle, 100 TL’lik bir malı bir yıl boyunca envanterde tutmanın maliyeti 20 ile 40 TL arasında değişecektir.

lojistik alt yapısı: yollar, araçlar, taşıma türleri, seferlerdir. Ama, Yeraltı tünelleri bu kapsam içerisinde değerlendirilmezler.