Dünya sistemi; Neomarksistler tarafından geliştirilen yaklaşımdır. Çağdaş dünya sistemi merkez, çevre ve yarı çevre olmak üzere üç ayrı kategoriden oluşmaktadır. Bu kategoriler, her bölgenin dünya ekonomisindeki konumunu ifade eder. 

Devletler arasındaki ticaretin artmasında ve istikrarlı ekonomik ilişkilerin sürdürülmesindeen hassas altyapı, tüm dünyada geçerli uluslararası niteliğe sahip para biriminin varlığıdır. Uluslararası para hem bir de¤işim hem de zenginli¤in biriktirilme ve mübadele aracıdır. 

BM; Genel Kurul (General Assembly), Güvenlik Konseyi (Security Council), Ekonomik ve Sosyal Konsey (Economic and Social Council), Vesayet Konseyi (Trusteeship Council) ile Uluslararası Adalet Divanı’ndan (International Court of Justice) müteşekkildir.

Kural koyma otoritesi ve koyulan kuralları uygulayabilme kapasitesine egemenlik denir. İlk olarak XIII. yüzyılda Philippe de Beaumanoir tarafından tanımlanmıştır. 

Bölgeselleşme girişimlerinin birinci evresinde bölgeselleşme tartışmalarında başı çeken örgütler SEATO, CENTO ve Varşova Paktı’dır. 

Bölge, dünya üzerindeki belirli bir alana ilişkin olup kara veya deniz olabilir. Uluslararası politikada ise üzerinde en az birden fazla sayıda devletin yer aldığı belirli bir coğrafya bölgeyi oluşturur. Maddi tanımdaki esas kriter coğrafyadır. 

Alexander Hamilton; ulusal ekonomik kalkınma argümanlarıyla merkantilist görüşün en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmektedir. Hamilton’a göre devlet üretim ekonomisinde etkin bir rol oynamalıdır. 

Güvenlik, ekonomik ilişkiler, hegemonya ve küreselleşme bölgeselleşmenin dinamiklerindendir. Fakat bölgesel örgütler kavramsal çerçeve içerisinde yer almaktadır. 

Uluslararası ekonomi politik (UEP) yaklaşımlar; özünde devletin ve piyasanın ulusal sınırlar ötesindeki etkileşimlerinin analizine dayanmaktadır. UEP piyasa ve ekonomik büyümenin siyasi yansımaları, ulusal ve uluslararası toplumun değişimi ile piyasaların savaş ve barış dönemlerindeki etkileşimi gibi sorunlara cevap bulunmaya çalışır. 

İslam ülkeleri arasındaki iş birliğinin geliştirilmesi amacıyla 1969’da kurulan olan İKÖ genel kapsamlı ve çok belirgin bir örgüt yapısına sahip olan bir girişimdir. 

Bu çerçevede Rousseau’nun egemenlik anlayışı, halkın iradesinin yani genel iradenin işleyişidir Bu nedenledir ki egemenlik hiçbir zaman başkasına devredilemez çünkü halk kolektif bir varlık olan egemenliği de ancak yine kendisi temsil edebilir: İktidar başkasına geçebilir ama irade geçemez.

1990’larda gündeme gelen Çok Taraflı Yatırım Anlaşması (MAI) yatırımlara çeşitli garantiler getirmesi bakımından çok önemli bir girişimken, Asya krizinin baş göstermesi, 2007’den sonra da ABD kaynaklı mali krizin küresel nitelik kazanmasıyla MAI müzakereleri askıya alınmıştır. 

uluslararası güvenliği tehdit eden bir durumda BM Güvenlik Konseyinin gündemine BM Genel Sekreteri getirebilir. 

Nato’nun kuruluş tarihi 1949’dur 

Bölgesel işbirliği, bölgeselleşme düzeyinin en gevşek yapıda olanıdır. Bölge ülkeleri aralarında çeşitli alanlarda işbirliğini öngören çok taraflı anlaşmalar imzalayabilir veya sadece ortak bildiriler yayınlayarak bir işbirliği platformu tesis edebilirler.

Egemenlik kavramını ilk kez ele alıp inceleyen düşünür Jean Bodin’dir. Bodin, devletin var olması için gerekenin içte kişiler üzerinde sınırsız ve üstün, dışta da bağımsız bir iktidar olduğunu belirtmiş ve bu gücün niteliğini ifade etmek için egemenlik sözcüğünü kullanmıştır. 

Rousseau’nun toplum sözleşmesinin temelinde her insanın diğerleriyle birleştiği hâlde onu özgür olmaktan çıkarmayacak bir birlik fikri yatmaktadır (Göztepe, 2008: 34). Bunun koşulu da sözleşmeyle kendisini bağlayan bütün bireylerin aynı konumda bulunmalarıdır.