Fransız Devrimi’nden kısa bir süre önce 1789’un Ocak ayında yayımladığı Qu’est-ce que le tiers-état? (Üçüncü Hükümranlık Nedir?) risalesinde Emmanuel-Joseph Sieyés, ilk iki hükümranlık sahibi yapıyı oluşturan ve temsil imkânı yakalayan din adamları ve aristokrasiden bağımsız olarak burjuvaziyi devletin taşıyıcı unsuru ve ulusun kendisi olarak tanımlamıştır. 

İç Borçlanma uluslararası ekonomi politiğinin konularından biri değildir.

Soruda verilen maddelerin hepsi Milletler Cemiyeti’nin zayıflıkları arasında yer almaktadır. 

Bölge, bölgeselcilik, bölgeselleşme ve bölgesel örgütler kavramsal çerçeve içerisinde yer almaktadır. Fakat güvenlik bölgeselleşmenin dinamiklerinden biridir. 

Bölgeselcilik kavramı, devletler arasındaki bölgesel düzeyde iş birliğini geliştirmeye çalışan siyasi girişimleri, resmi proje ve süreçleri kapsamaktadır. 

1993 Maastricht Anlaşması’nı takip eden süreç içerisinde AB’nin konumu ile Arap Birliği ve Afrika Birliği gibi siyasi nitelikli bölgesel örgütlere örnek verilebilir. 

UEP zamanla uluslararası siyaset ve uluslararası ekonomi ağırlıklı yaklaşımların sınırlarından kurtularak yalnızca siyasi veya yalnızca ekonomik analizle aşılmayacak uluslararası veya küresel sorunları araştırma eğilimine girmiştir. Ekonomik ve siyasal sonuçlar doğurabilen herhangi bir konu ekonomi ve siyasetin birlikteliği perspektifinden incelenerek UEP’e konu olur. Dolayısıyla A seçeneğinde verilen bilgi doğru değildir; diğer seçeneklerdeki bilgiler UEP kapsamındaki farklı konulara örnek teşkil etmektedir.

Hobbes Leviathan isimli eserinde özellikle egemenin kendi toprakları üzerindeki mutlak ve sorgulanamaz konumunu ele almıştır. 

Toplum sözleşmesi eseri Jean Jacques Rousseau’ya aittir.

Bodin egemenlik kavramını ilk kez ele alıp inceleyen düşünürdür. Bodin, devletin var olması için gerekenin içte kişiler üzerinde sınırsız ve üstün, dışta da bağımsız bir iktidar olduğunu belirtmiş ve bu gücün niteliğini ifade etmek için egemenlik sözcüğünü kullanmıştır. Bodin’e göre egemenlik, devletin sürekli ve mutlak iktidarı olup Latincedeki majestas sözcüğüne karşılık gelen en üstün emir verme gücüdür. 

UEP çalışmalarında çok uluslu şirketler (ÇUfi) önemli bir araştırma başlığıdır. 1970’lerden itibaren dünya ekonomisindeki etkileri hızla artan ÇUfi ulusal ekonomilerden büyük ölçüde bağımsız, hem uluslararası ekonomik ilişkileri hem desiyasi ilişkileri yönlendirebilen bir güç hâline gelmiştir. 

Uluslararası politikada üzerinde en az birden fazla sayıda devletin yer aldığı belirli bir coğrafya bölgeyi oluşturur. 

I. Dünya Savaşı sonrasında kurulan uluslararası sistemin dağılmasındaki en büyük etken, 1929’daki bugün bile “Büyük Buhran” olarak bilinen ve New York Borsasının çöküşüyle küresel bir ekonomik krizin ortaya çıkmasıdır.

Soruda geçen yaklaşım liberal yaklaşımdır.

Hem maddi hem de normatif kriterler çerçevesinde “bölge” dünya coğrafyasında bir alt sistemi oluşturur. Sistem içinde devletlerarasındaki ilişkiler kısmen karşılıklı bağımlılığa dayanır. 

Siyasi nitelikli bölgesel örgütlerin başlıca amacı bölgedeki barış ve istikrarın korunması, demokrasi, insan hakları ve hukuk gibi ortak değerlerin yükseltilmesi ve bölgesel işbirliğinin geliştirilmesidir.

Uluslararası politikada aktör olarak ele alınacak bir diğer kategori de siyasal nitelikli hükûmetler aşırı kuruluşlardır(Sönmezo¤lu, 2000: 50). Örneğin, Dünya Siyonist Örgütü (World Zionist Organization; WZO) bu türden bir kuruluştur.