Verimlilikteki artışlar iktisatta, içsel ve dışsal tasarruflar ve ölçek ekonomileri ile açıklanabilir.

Cevap: Kapalı bir ekonomide tüketim üretime eşitlenmek zorundadır. Açık ekonomilerde üretim ve tüketim miktarları birbirinden ayrılır. Hangi malların ne miktarlarda üretileceğine, kâr maksimizasyonu amacı doğrultusunda, üreticiler karar verir. Üreticinin denge koşulu, malın marjinal maliyetinin piyasa fiyatına (dış fiyatlara) eşitlenmesidir. Tüketici de fayda maksimizasyonuna göre tüketimini belirler. İki mal arasındaki marjinal ikame oranının piyasa fiyatına eşitlenmesi ile tüketici dengesi sağlanmış olur.

faktör donatımı teorisi ile nitelikli işgücü (skilled labor) hipotezi arasında büyük bir benzerlik vardır. Gerek işgücünün eğitilmesi, gerekse fiziki sermayenin yaratılması tasarrufu gerektirir. Gerçek hayatta, nitelikli emek-yoğun mallarla sermaye-yoğun mallar genellikle birbirinin aynısıdırlar. O yüzden bazı iktisatçılar bu ikisinin “türetilmiş” (man-made) kaynaklar adı altında birleştirilmesini önerirler. Heckscher-Ohlin teorisinin bu yönde değiştirilmiş şekline, “neo-faktör donatımı” teorisi denmektedir.

B doğrudur. Çünkü I ve II yanlıştır. I de arz sözcüğü yerine talep gelmelidir. II de ise fayda mutlak değer olarak değil, karşılaştırmalı olarak ölçülebilir.  

Heckscher-Ohlin Teorisi’nin dayandığı iki ana varsayım şunlardır:

- Ülkeler faktör donatımları bakımından birbirinden farklıdırlar. İki ülkeli modelde bir ülke emek, diğeri ise sermaye bakımından zengin ülkelerdir.

- Mallar faktör yoğunlukları ya da nisbi faktör kullanım oranları bakımından da farklılık gösterirler. Bazı mallar emeğe oranla daha çok sermaye, ya da tersine, sermayeye göre daha çok emek gerektirirler. Birinci türdeki mallara sermaye-yoğun, ikinci türdekilere de emek-yoğun mal adı verilir.

Merkantalizimde, dış ticaret politikasının asıl hedefi hazinenin altın stoklarının arttırılmasıdır.

Dinamik yararlar zamana ve değişmeye bağlı olarak ortaya çıkan etkilerdir, süreklilik taşırlar. Özellikle kalkınma yolundaki ülkeler, bunlardan en iyi biçimde yararlanmaya çalışırlar. İlerde kalkınma ve sanayileşme konuları incelenirken bu etkilerden daha ayrıntılı biçimde söz edilecektir. Ancak dış ticaretin kalkınmaya olan dinamik katkıları şu şekilde belirtilebilir: Üretim ve kaynak açığını karşılama, İç ekonomideki ürün fazlasına çıkış (pazar) sağlama, Geniş bir piyasa hacmi, Rekabet, İç piyasa talebini geliştirme, Ekonomik dinamizm.

Heckscher-Ohlin modelinin temel varsayımlarından birisi ülkelerin faktör donatımı bakımından birbirinden farklı olmalarıdır. Faktör donatımı ise iki ayrı şekilde tanımlanabilir: Fiziki ve ekonomik tanımlama. Birinci yaklaşımda faktör bolluğu kavramı arz yönüyle ele alınır. Diğer bir deyişle, faktör donatımı, üretim faktörlerinin fiziki miktarları ya da faktör stoku ile açıklanır. Ekonomik yaklaşımda ise faktör donatımı faktör fiyatları ile tanımlanır.

Uluslararası ticaret teorisi uluslararası ekonomik işlemlerin neden ve sonuç ilişkilerini, yararlarını, bileşimini ve ihraç ve ithal edilen malların göreceli fiyatlarını inceler.

Stolper-Samuelson teoremine göre, serbest ticaret ihracat endüstrilerinde yoğun kullanılan faktörün lehinedir, oysa korumacılık ithalata rakip endüstride yoğun kullanılan faktörleri yararlandırır. Başka bir deyişle, korumacılık dolayısıyla ekonomi bir bütün olarak kaybetse de ithalata rakip kesimde çalışanlar bundan yararlanırlar.

Smith ve Ricardo’yu da kapsayacak biçimde Klâsik Ekol’e bağlı iktisatçıların değer konusundaki görüşleri emek-değer teorisi (labor theory of value) olarak bilinir. Bu yaklaşıma göre, bir malın maliyeti (ve talep koşullarının bulunmaması durumunda o malın fiyatı) onun üretimi için harcanan emek miktarı ile ölçülür. Diğer yandan da emek, homojen (türdeş) bir üretim faktörü olarak kabul edilmiştir.

Kapalı ekonomi durumunda üretim ve tüketim noktası D, iç fiyatlar da FF'dir. Başlangıçta dünya fiyatlarının iç fiyatlara eşit olduğunu kabul edelim. Bu durumda ülkenin iki maldan birinde uzmanlaşması için D noktasındaki dengenin herhangi bir şekilde bozulması tek başına yeterlidir. Örneğin, üretim D'nin bir miktar sağına kaydırılabilirse, ülke motor üretiminde, eğer D'nin az soluna kaydırılırsa bu kez de dokumacılık alanında tam uzmanlaşır. D noktasındaki dengenin bozulması için hükümetin dıştan bir müdahalesi gerekebilir

Ürün dönemleri, hipotezi teknoloji açığı hipotezinin genelleştirilmiş ve geliştirilmiş bir şeklidir. 1966’da Raymond Vernon tarafından ortaya atılmıştır. Hipotezde öne sürülen görüşe göre, bazı ülkeler halen varolan mallarda, bazıları da yeni mallar üretiminde uzmanlaşırlar. Ancak kritik önem taşıyan varsayım şu ki bir mal, yeni mal durumundan eski mal biçimindeki yaşam dönemlerine geçerken üretimin coğrafi yeri de değişir. Vernon’a göre, teknolojik yenilikler ve yeni malların geliştirilmesi ileri sanayileşmiş ülkelerde, özellikle de ABD’de oluşur. Bu durum, yüksek derecede eğitilmiş işgücünün ve AR-GE’ye yapılan göreceli yüksek harcamaların bir sonucudur.

Dış ticaretin bulunmadığı bir ekonomide iç talep yetersizliği dolayısıyla, ülke kaynakları eksik çalıştırılabilir. Bu, özellikle tarım ürünleri ve hammaddeler için söz konusudur. Dış ticaretin yarattığı talep artışları ile bu kaynakların kullanılması sağlanabilir. Başka bir deyişle, dış ticaretin yokluğunda üretim, geometrik olarak üretim olanakları eğrisinin içinde bir noktada bulunur. Verilen tanım iç ekonomideki ürün fazlasına çıkış sağlamadır.

Eksiklikler şu şekilde sıralanabilir:

- Ricardo modeli emek-değer teorisine dayanır

- Ricardo ülkeler arasında işgücü verimindeki farklılığın nedenlerini de açıklamış değildir

- Ricardo’ya göre, işgücü ülke içinde tam hareketli, ülkeler arasında ise tam hareketsizdir

- Ricardo teorisi bir arz teorisidir

- Ricardo modeli değişken maliyetlere ve tam uzmanlaşmaya dayanır

- Ricardo modeli statik bir modeldir

- Üretim aşamalarına göre uzmanlaşmadır.

Cevap: Azalan maliyet eğrisi dış bükey, çoğalan maliyetler eğrisi iç bükey, sabit maliyetler eğrisi doğru şeklindedir.

Piyasa ekonomisinin geçerli olduğu toplumlarda kaynak aktarımını sağlayan faktör kâr maksimizasyonudur. İç üretim maliyetleri, dış fiyatlardan küçük olduğu sürece ihraç malı üretiminin arttırılması firmaların kârlarını yükseltir. Ülke, ithal ettiği mallardan da bir miktar yerli üretim yapar. Eksik uzmanlaşmanın nedeni yukarıda açıklandığı gibi, iç fiyatların çoğalan maliyet koşulları dolayısıyla yükselmesi ve tam uzmanlaşmaya ulaşılmadan dünya fiyatlarına eşitlenmesidir. çoğalan maliyet koşulları altında dış ticaret genellikle ülkeyi tam uzmanlaşmaya götürmez. Diğer seçenekler azalan maliyetler söz konusu olduğunda doğrudur.

Stratejik ticaret politikası tezine göre, ekonomide kilit endüstrilerin özendirilmesi dolayısıyla sağlanan dışsal ekonomilerden bütün ülke yararlanır ve böylece de gelecekteki büyüme olanakları yükselir.