Devletin halk sağlığı, çevre koruması veya kamu güvenliği gibi nedenlerle çıkartmış olduğu idari, teknik düzenlemeler görünmez engeller olarak adlandırılmaktadır.

Klâsik İktisatçılar’dan dış ticarette talep koşullarına ilk kez yer veren düşünür John Stuart Mill (1806-1873) olmuştur. Böylece Mill, Ricardo modelinde, iç maliyet oranlarının belirlediği sınırlar arasında, göreceli fiyat oranının, yani ticaret hadlerinin hangi düzeyde oluşacağını açıklama başarısını göstermiştir.

Korumacılık ise kaynakların etkin dağılımını bozar. Çünkü rekabet fikrini baltalar, üretimde ayrıcalıklar sağlayarak işadamlarının yenilikler peşinde koşmalarını engeller, onları tembelliğe ve durgunluğa sürükler. Korunacak sanayi dallarının seçimi de ekonomik nedenlere dayanmaz, özel çıkar grupları, siyasal ağırlıklarını kullanarak hükümet kararları üzerinde etkili olurlar. Ayrıca, bir sanayinin korunması ötekilerin aleyhine olur ve onların da koruma istemelerine yol açar. Örneğin iplik sanayiini koruyunca, dokuma sanayiinde maliyetler yükselir ve yabancı üreticilerle rekabet edemeyince, onlar da tarifelerin artırılmasını isterler. Yani, “koruma korumayı getirir”. Korumacılık daima monopolü besler. Koruma duvarları altında bazı büyük firmalar, küçük işletmeleri endüstriden kovarak veya kendilerine katarak kolayca tekelci duruma gelebilirler.

Dış ticaret politikasının amaçları şu şekilde sıralanabilir:

Dış ödeme dengesizliklerinin giderilmesi, Dış rekabetten korunma, Ekonomik kalkınma, Piyasa aksaklıklarının giderilmesi, Ekonominin liberalleştirilmesi, İç ekonomik istikrarın sağlanması, Hazineye gelir sağlamak, Dış piyasalarda monopol gücünden yararlanma, Otarşi, Sosyal ve Siyasal Nedenler, Dış Politika Amaçlarına Hizmettir.

Azalan maliyet koşulları altında, üretim olanakları eğrisi, orijine göre dış bükeydir. Ticaret öncesinde ülke her iki malı da kendisi üretir. Dış ticarete açılınca ihraç malında tam uzmanlaşma ortaya çıkar. Azalan maliyet koşulları altında tam uzmanlaşma doğuran etkiler, sabit maliyetler durumundakinden daha da güçlüdür. Çünkü kaynaklar bir alana yığılınca üretim maliyetleri sabit kalmaktan da öteye, düşmektedir. Dolayısıyla ülke iç ve dış fiyatlar arasında giderek büyüyen farktan yararlanmak için daha büyük bir istek duyar.

Gümrük tarifeleri gibi ithalatı pahalılaştırıp yerli üretimin kârlılığını artıran önlemlere tarife benzeri faktörler adı verilir. Çoklu kur uygulamaları, yerli katkı oranları, ithal ikamesi endüstrilerine verilen sübvansiyonlar bu grupta yer alan önlemlerdir.

Hangi endüstrilerin ölçek ekonomisi yaratacağı ve maliyetlerdeki uzun dönemli değişme seyri doğru tahmin edilebilmelidir. Oysa söz konusu tahminlerde hata yapma olasılığı oldukça yüksektir. endüstrilerdeki kaynakların er veya geç başka alanlara aktarılmasında yarar vardır. Çünkü koruma sürekli olamaz. İlk tahminler doğru yapılmıştır, endüstri ölçek ekonomisi sağlayabilecek ve ortalama maliyetlerini dünya fiyatlarının altına indirebilecek bir potansiyele sahiptir. Fakat girişimciler, korumaya bağlı olarak elde ettikleri yüksek kârlar dolayısıyla, maliyetleri düşürmek için gerekli çabayı göstermezler. İç fiyatlar dünya fiyatları düzeyine indirilemez. Bu durumda doğaldır ki, ülkenin dış piyasalara açılması gerçekleşemez.

Öncüllerin hepsi devletin dış ticarete müdahale için kullandığı araçlardandır.

İç ekonomide tekelci kuruluşların artması ve yaygınlaşması, üretimde kaynak etkinliğini bozar. Bu durumda hükümet, gümrük tarifelerini veya öteki kısıtlamaları azaltarak iç piyasada rekabeti geliştirme yoluna gidebilir. Böylece monopoller (tekelci kuruluşlar) kırılır, piyasa aksaklıkları ortadan kalkar.

Heckscher-Ohlin Teorisi’nin dayandığı varsayımlar şunlardır:

- Ülkeler faktör donatımları bakımından birbirinden farklıdırlar. İki ülkeli modelde bir ülke emek, diğeri ise sermaye bakımından zengin ülkelerdir.

- Mallar faktör yoğunlukları ya da nisbi faktör kullanım oranları bakımından da farklılık gösterirler. Bazı mallar emeğe oranla daha çok sermaye, ya da tersine, sermayeye göre daha çok emek gerektirirler. Birinci türdeki mallara sermaye-yoğun, ikinci türdekilere de emek-yoğun mal adı verilir.

- Bir malın üretim fonksiyonu bütün ülkelerde aynıdır. Yani bir mal bir ülkede sermaye veya emek yoğun yöntemlerle üretiliyorsa, diğer ülkelerde de aynı yöntemlerle üretilir. Bu özellik bir malın üretim teknolojisinin bütün ülkelerde aynı olması anlamına gelir.

- Üretimde ölçeğe göre sabit verim koşulları geçerlidir.

- Ülkelerin talep koşulları birbirinin benzeridir. Dolayısıyla, talep farklılığının maliyet koşullarındaki farklılığı gidermesi söz konusu olmaz.

Singer-Prebisch tezinde, ticaret hadlerinin az gelişmiş ülkeler aleyhine dönmesine neden olarak, arz talep etkileri ve ekonomilerin yapısal esnekliğiyle ilgili bir dizi faktör üzerinde durulmuştur. Bunlar:

- Taleple ilgili faktörler

- Arzla ilgili faktörler

- Katı ekonomik yapı

- Eleştiriler

- Esnek ekonomik yapı

Devletin ithalatı doğrudan doğruya belirli miktarda sınırlandırmasına dayanan uygulama miktar kısıtlamalarıdır.

Adam Smith’in Mutlak Üstünlük Teorisi’nin hakim olduğu dönemdir.

Doğru cevap C'dir. İthalat ikamesi 1960'lı ve 70'li yılların sanayi stratejisi diye bilinir. I yanlıştır.

Doğru cevap D'dir. Reel faizlerdeki düşüşler dışındaki dört neden doğrudur.Reel faizlerde düşüşler yerine artışlar denmesi gerekirdi.

Uluslararası Ticaret Teorisi’nin yanıtlamak zorunda olduğu üç ana soru şunlardan oluşmaktadır:

- Ülkeler neden dış ticaret yaparlar, yani dış ticaretin kapalı ekonomiye göre ülkelere sağladığı yararlar nelerdir?

- Bir ülke dış ticaretinin bileşimi nasıl açıklanabilir; başka bir deyişle bir ülkenin hangi malları ihraç, hangilerini ithal edeceği neye göre belirlenir?

- Dış ticarette göreceli fiyatlar, ya da dış ticaret hadleri nasıl oluşmaktadır? 

Yukarıda sıralanmış olan seçeneklrdeki tüm maddeler Heckscher-Ohlin teorisine Faktör Oranları Teorisi denmesinin tüm varsayımlarını açıklamaktadır.