Az gelişmiş ülkelerin uluslararası ekonomide karşılaştıkları sorunlar arasında şunlar özellikle dikkat çekicidir: İhracat gelirlerindeki istikrarsızlıklar, emek yoğun sanayi malları üzerinde artan korumacılık, ağır dış borç yükü, mali krizler ve dış ticaret hadlerinin uzun dönemde az gelişmiş ülkeler aleyhine işlemekte olduğu konusundaki görüşler.

Yukarıdaki seçeneklerde sıralanmış olan her bir madde Ricardo modelindeki aksaklıları tanımlamaktadır

İthal malı birer birim artırılırken, bunların karşılığında ülkenin kendi malından önereceği miktarları gösteren eğriye teklif eğrisi denir. Tam tersi olarak da Teklif edilen ihraç malları birer birim artırılırken talep edilen ithal malı miktarlarını gösteren eğriye de teklif eğrisi denir.

Bir toplumsal kayıtsızlık eğrisi o topluma aynı faydayı sağlayan mal bileşimlerini gösteren eğridir.

Ricardo’nun yaptığı katkılara göre uluslararası ticaret için üzerinde durulması gereken, ülkenin bazı malları diğer ülkeden daha ucuza üretmiş olması, yani bu mallarda mutlak üstünlük sahibi olması değildir. Tersine, önemli olan üretimdeki üstünlüklerin derecesidir. Bir ülke, diğerine göre hangi malların üretiminde göreceli bir üstünlük sahibi ise o mallarda uzmanlaşmalıdır. Başka bir deyişle, Ricardo’ya göre uluslararası ticaretin temelini mutlak değil, karşılaştırmalı üstünlükler oluşturur.

Uluslararası ticaret analizlerinde kullanılan aşırı basit ve sınırlayıcı varsayımlar; İki-ülkeli ve iki-mallı analiz modeli, uluslararası ticarette para kullanılması, tüm piyasalarda tam rekabet koşulları geçerli olması, modellerde hükümet kesimine yer verilmemesi, analizlerde taşıma giderlerinin de sıfır olduğu varsayılması ve kaynakların âtıl kalmaması maddelerini kapsamaktadır.

Bu ana düşünceye sahip iktisat teorisi, Hekscher-Ohlin teorisidir.

Mill’e göre iki- ülkeli modelde eğer ülkelerden birinin, diğerinin malına karşı talebinin ne derece şiddetli olduğu bilinirse, ticarette denge fiyatları belirlenebilir. Mill’in dış ticaret hadlerinin oluşumuyla ilgili açıklamaları karşılıklı talep kanununa dayanır.

Merkantilizme göre ekonomik zenginliğin ve siyasal gücün kaynağı altın ve gümüştür. Hükümetin dış ticaret politikasının amacı da hazinenin kıymetli maden stokunu artırmak olmalıdır. Bu amaçla müdahaleci bir politika öngörürler. Buna göre de yurt dışından ancak hammadde ithal edilebilir, bu ham maddeler ülkede işlenip dışarıya mamul madde olarak ihraç edilir. Yurt dışından mamul madde ithal edilmemelidir.  Ayrıca ticaret yapan tarafların çıkarları birbiriyle çelişkilidir, biri kazanırken diğeri kaybeder. Bunlardan başka dünya servetleri (altın ve gümüş stoku) sabittir, ticaret bu serveti büyütmez. Dış ticaretten yalnız bir tarafın değil, iki tarafın da kazançlı çıktığı görüşü ise Klasik Liberalizmi yansıtmaktadır.

korumacılık yönündeki düşünceler şu başlıklarda toparlanır:

- Ulusal güvenlik

- Genç endüstri tezi

- Stratejik ticaret politikası

- Dampinge karşı koruma

Sabit maliyet (verim) koşulları altında üretim olanakları eğrisi düz bir doğru şeklinde olur. Sabit fırsat maliyetler, bir kesimde üretimi kısıp diğer kesime aktarılan kaynakların o kesimdeki üretime yaptığı katkıda bir değişme olmaması durumudur. Bunun nedenleri yukarıda değinildiği gibi, bir faktörün tüm birimlerinin aynı veya eş kalitede olması ve faktörlerin tüm malların üretiminde aynı sabit bir oranda kullanılması ile açıklanabilir.

Tercihli Ticaret Anlaşmaları (Preferential Trading Agreements), en dar kapsamlı iktisadi işbirliği örneğidir. Burada anlaşmaya üye olan ülkeler, tek yanlı veya karşılıklı olarak belirli mallar üzerindeki gümrük tarifelerinde indirimde bulunurlar (tarife ödünleri verirler).

Bu konuda ilk çalışmalar John Stuart Mill’e aittir. Mill, dış ticaret hadlerinin hangi düzeyde olacağını belirlemiştir. Varsayımları iki ülkeli bir model üzerinedir. Kanuna göre, ülke, belirli miktar yerli mal karşılığında ne kadar az yabancı mala razı oluyorsa, ithal malına olan karşılıklı talebi o derece şiddetli demektir.

Heckscher-Ohlin Teorisi oldukça açık, basit ve rasyonel bir düşünceye dayanır. Teoride savunulan anadüşünceyi şu şekilde ifade edebiliriz: Bir ülke hangi üretim faktörüne zengin olarak sahipse, üretimi o faktörü yoğun biçimde gerektiren mallarda karşılaştırmalı üstünlük elde eder, yani onları daha ucuza üretir ve o alanlarda uzmanlaşır.

Faktör fiyatları eşitliğine ilk kez Eli Heckscher değinmiştir.

Kaynaklar bir kesimden diğerine aktarıldıkça, aktarılan her yeni kaynağın üretimde sağladığı artışın bir öncekinden daha fazla olması durumunda ortaya çıkan durum azalan maliyet (diğer bir deyişle Atan Verimlilik) olarak tanımlanır.