Doğru cevap C'dir.

Bir ihracatta monopolcü bir firmanın mallarını yabancı piyasalarda üretim maliyetinin altındaki fiyatlardan satmasına damping denir. Damping arada sırada yapılan damping, yıkıcı damping ve kâr maksimizasyonuna bağlı damping diye üçe ayrılır. Ne şekilde olursa olsun, piyasasında damping yapılan ülkedeki üreticiler bundan büyük zarara uğrarlar. Hatta endüstriyi terk ederek piyasayı tamamen yabancı üreticilere bırakabilirler. Hükümetler damping karşısında yerli üreticileri korumak için anti-damping vergisi koyma hakkına sahiptirler. Ancak bunun için GATT’ın belirlediği ilkelere uygun bir antidamping soruşturması yaptırmak zorundadırlar.

Karteller, benzer mal veya hizmetleri üreten firmaların fiyatları belirlemek, üretimi kısmak, piyasaları bölüşmek veya yeni teknolojilerin uygulamaya konmasını sınırlandırmak gibi amaçlarla aralarında yapmış oldukları anlaşmalardır.

B, C, D ve E şıklarında verilen faktörler döviz alış satış fiyatlarını etkileyeceği için kar marjları üstünde direkt olarak etkiye sahiptirler. Ancak döviz piyasasının küresel bir piyasa olması kar marjlarını etkileyen bir durum değildir. Döviz piyasasının bir özelliğidir.

A, B, C ve E şıklarında ifade edilen hedefler iktisadi birleşmeler yaparken ülkelerin ulaşmaya çalıştıkları hedeflerdir. Uluslararası ticaretin serbestleşmesini sağlamak WTO’nun hedefidir.

Döviz piyasasında döviz talep edenlerin amaçları, uluslararası mal ve hizmet ticaretinde bulunmak, sınır ötesine sermaye çıkartmak, ulusal para tasarruflarını enflasyona karşı korumak ve arbitraj ile spekülasyon yapmak biçiminde olabilir.

Devletin dış ticarete müdahalesinde amaç her zaman ithalatın kısıtlanması olmayıp bazen de ihracatın özendirilmesidir, bu yüzden yukarıda seçeneklerde sıralanmış olan tüm maddeler kişileri ihracata özendirmede alınan önlemleri içerdiğinden ötürüdür.

Doğru cevap B'dir.

Faktör yoğunluğu malların üretiminde kullanılan göreceli sermaye/emek oranlarını ifade eder. Bir malın üretiminde kullanılan girdilerle elde edilen ürün arasındaki teknik ilişkiye üretim fonksiyonu adı verilir. Geometrik olarak üretim fonksiyonu eş ürün eğrileriyle gösterilir. Diğer bir deyişle, eş ürün eğrisi, teknolojinin koyduğu sınırlandırmalar altında bir maldan aynı miktarı üretmek için kullanılması gereken emek ve sermaye bileşimlerini gösteren bir eğri biçiminde tanımlanabilir. Teknolojinin, bir faktörün belirli ölçülerde öteki faktörün yerine kullanılabilmesine olanak verdiği durumlarda eş ürün eğrisi orijine göre dış bükey olur.

İhracattan vergi alınması hazineye gelir sağlamak, ham maddelerin yurt içinde işlenmelerini özendirmek, doğal hammaddenin arzını korumak ve ticaret hadlerini ülke lehine etkilemek gibi nedenlerle ilgili olabilir. Fakat az gelişmiş ülkelerde ihracat vergilerinin yaygın olarak kullanılması daha çok bunların devlet hazinesi için önemli bir gelir kaynağı oluşuyla ilgilidir.

III ve V merkantalistlerce benimsenmemiştir. I, II ve IV ise benimsenmiştir.Doğru cevap bu üç politikayı ifade eden C'dir.

Doğru cevap D'dir. I yanlıştır. Tersine advalorem vergiler enflasyonda daha fazla dış koruma sağlar. III de yanlıştır.Spesifik vergilerin uygulanması zor değil kolaydır.

Devalüasyonun dış ticaret bilançosu üzerindeki etkilerinin incelenmesinde esneklik yaklaşımı (elasticity approach) adı verilen bir yöntem uygulanır. Esneklik yaklaşımına göre devalüasyonun başarı koşulları şöyle sıralanabilir: ithalatı kısıcı etki, ihracat gelirleri üzerindeki etki, Marshall-Lerner koşulu, uygulamada esnekliklerin değeri.

Kambiyo denetimi, ülkenin ulusal parasının konvertibil olma özelliğinin zayıflaması veya tamamen ortadan kalkması (ulusal paranın “yumuşak para” durumuna gelmesi) sonucunu doğurur. Dış açıklarının giderilmesine karşılık ulusal paranın konvertibilitesinden vazgeçmek ise, ülke açısından kolay bir tercih değildir.

WTO’nun temel amacı dünya ticaretini serbestleştirmektir. Bu amaca ulaşmak için ithalat ve ihracata ilişkin her türlü engelin kaldırılması ve ticaretin daralmasının önüne geçilmesi için çalışmalar yapar.

Geleneksel olarak serbest ticaretin savunuculuğunu yapan İngiltere 1932 yılında Commonwealth tercihli tarife sistemini kurmuştur.

İktisadi birlik için tek pazar oluşturmada benimsenmesi gereken ortak standartlar şöyle sıralanabilir: İşletme hukuku ilkeleri, mal standartları, hizmet sektörü ve kamunun satın alım işlemleri.