Feodal yapıya Katolikliğe, Kiliseye karşı çıkışlarıyla, akılcı ve alaycı yaklaşımıyla tanınan düşünür Voltaire’dir.

“Kuvvet kuvveti durdurmalı yoksa özgürlük olmaz” şeklindeki düşünceyi ortaya atarak Devletin yasma yürütme ve yargı görevine vurgu yapan düşünür Montesquieu’dur.

Kanuni Sultan Süleyman Avrupa’da en çok resmi yapılan Osmanlı padişahlarından biri olmuştur.

Swift, Gulliver’in Gezileri adlı ünlü eserinde savaşı, kavgayı, kötülüğü eleştirmektedir

Osmanlı Devleti savaş süresince Çanakkale Cephesi hariç, diğer cephelerin hiçbirinde başarı sağlayamadı.

Kanun genel iradenin açıklanmasıdır.

Yeniçağ’da düşünsel yapıya insanı merkez alan hümanizm akımı hâkim olmuştur.

I. Dünya Savaşı’nın genel nedenleri şunlardır: I. Fransız Devrimi’nin yaydığı milliyetçilik düşüncesi II. Bağımsızlık isyanlarının artması III. Devletler arası bloklaşma IV. Ham madde ve pazar arayışı V. Silahlanma yarışının hızlanması VI. Sömürgecilik. I. Dünya Savaşı’nın özel nedenleri arasında dinler arası rekabetin artması ve Asya devletlerinin güçlü ekonomik alt yapıya sahip olmaları biçiminde özel nedenleri yoktur. Zira I. Dünya Savaşı’nda aynı dine mensup ülkeler birbiriyle savaşmıştır. Ayrıca Asya devletleri de güçlü ekonomik altyapıya sahip değildir.

İnsan ve Yurttaş Hakları bildirisi ilkelerine göre insanlar özgür ve haklar bakımından birbirine eşit şekilde doğarlar ve öyle kalırlar.

Gelenekler, Aydınlanma felsefesinin ilkelerinden biri değildir.

“Toplum Sözleşmesi” adlı eser Rousseau’ya aittir.

Amerika’ya 1774’te gelen siyasal bir teorisyen olan Thomas Paine’nin 1775’de yayınladığı Sağduyu adını taşıyan 50 sayfalık broşürü, bağımsızlık taraftarlarını güçlendirdi. Thomas Paine, soydan geçme krallık sistemini saçma olarak nitelerken, despotik bir yönetim altında yaşamanın alternatifinin, kendi kendini yöneten bağımsız, özgür ve bolluk içinde yaşayan bir cumhuriyet olduğunu söylüyordu. İngilizlerle yürütülen silahlı savaş süreci de, giderek kolonilerde bağımsızlık fikrini iyice belirgin hâle getirdi.

Osmanlı rejimini determinist bakış açısıyla keyfi sultanlık olarak nitelendiren sosyolog Max Weber’dir.