Çözüm: İVTYS’de veri tablo adı verilen veri nesnelerinde tutulur. Bu bölümde temel veritabanı nesneleri olan tablolar (tables), görünümler (views), indeksler (indexes) ve saklı yordamlar (stored procedures).

Bir veritabanı tablosunda Birincil anahtar ve yabancı anahtarlar üzerine tanımlanan indeksler performansı büyük ölçüde arttırır.

XML: Hiyerarşik düzende verilerin saklanmasını sağlayan bir veri saklama sistematiğidir. XML yapısı içerisinde saklanan verilere göre farklılaşabilir. 

S tablosuna bakıldığında A sütunundaki sayıların 3’ten büyük olduğu görülmektedir. Asütunundaki sayılar 3’ten büyük sayılar seçilmiştir.

Veritabanı tablosundaki herhangi bir alana tam sayısal değerler girilecekse alanın veri tipi ne olarak NUMERIC, DECIMAL(DEC), INTEGER (INT) ve SMALLINT gibi veri tipleri seçilmelidir.

NULL değerin dezavantajı matematiksel operasyonlarda ya da fonksiyonlarda hataya sebep olabilmesidir. NULL değeri içeren bir işlemin sonucu yine NULL olur. Dolayısı ile I ve II. ifadelerdeki işlemler doğrudur. Ancak, III. işlemin sonucu 75 değil NULL olması gerekir.

Geleneksel bilgi sistemi geliştirme süreci sistem geliştirme yaşam döngüsü (SGYD) olarak adlandırılır. Sistem geliştirme yaşam döngüsü bilgi sistemlerinin planlanması, geliştirilmesi, kullanım ve bakım faaliyetlerini içeren fazlardan oluşur.

Access veri tabanına tablo eklemenin çeşitli yolları vardır. Yeni bir veri kaynağı varsa yeni tablo oluşturularak veri tabanına eklenebilir ve alanlar tanımlanarak veri girişi yapılabilir. Access’te tabloların yapısı dinamiktir ve üzerinde işlem yapılabilir. Veri tabanında daha önce oluşturulmuş bir tablonun alan veri türü değiştirilebileceği gibi ihtiyaç duyulursa yeni alan da eklenebilir. Veri tabanında oluşturulan her tabloya içeriğine göre bir ad verilmelidir. Tabloların içeriğe göre adlandırılması hangi bilgilerin hangi tabloda olabileceğini kolay bulmayı sağlar. Access’te tablo isimleri en fazla 64 karakter uzunluğu ile sınırlıdır.

 Veri tabanı geliştirme süreci mevcut veri isleme adımlarının, genel işletme fonksiyonlarının ve onların veri gereksinimlerinin analizi ile baslar.

1969’da Edgar F. Codd tarafından geliştirilen ilişkisel veritabanı modelinde veritabanının şeması veya mantıksal organizasyonu, fiziksel bilgi deposundan bağımsız hâle getirilmiş ve bu da veritabanları için standart bir prensip hâline gelmiştir.

Access veritabanında bir tablo alanında Otomatik sayı, Not, Sayı ve Para birimi very türü olarak bulunur ancak Sorgu very türü olarak bulunmaz.

Veri tabanı sistemlerinin tümünde tablolar, formlar ve raporlar yer alır. Raporların ve formların oluşturulması MS Access veri tabanı sistemi dışındaki veri tabanlarında daha üst düzey bilgi gerektirir.

Alanlar her bir tekrarlanan kayıt içindeki veri yığın yapısını ve tanımını gösterir. Bu nedenle tekrar eden kayıtlardaki her bir alandaki veri farklı olabilir. Doğru tasarlanmış bir veritabanında her bir alanda sadece bir değer tutulur. 

Veri tabanı yazılımlarını sunucu veri tabanı yönetim sistemleri ve masaüstü veri tabanı yönetim sistemleri olarak iki gruba ayırmak mümkündür. Sunucu veri tabanı yönetim sistemleri karmaşık ve pahalı sistemlerdir. Kullanımı üst düzey bilgi ve beceri gerektirir. Masaüstü veri tabanı yönetim sistemleri ise basit ihtiyaçların karşılanması için kullanılan, kişisel bilgisayarlarda çalışan ve elde edilmesi kolay olan ucuz sistemlerdir.

Tablolar belirli konular hakkındaki verilerin toplandığı bölümdür ve bir veritabanının en gerekli nesneleridir. Her konu için ayrı bir tablo olusturmak islemlerin daha hızlı yapılabilmesini ve verilere daha kolay erisilebilmesini saglar.

İVTYS veri tipleri 3’e ayrılır. Bunlar; Basit, Karmaşık, Özelleştirilmiş olarak gruplandırılmaktadır. Özel olarak adlandırılan bir veri tipi bulunmamaktadır.

Evet/Hayır: 0 ya da 1 değeri olarak saklanan bolean değeridir.

Çözüm: 1974 ve 1977 yılları arasında iki önemli ilişkisel veritabanı sistemi prototipi oluşturulmuştur. Bunlardan biri UBC’de geliştirilen Ingres, diğeri ise IBM San Jose’de oluş- turulan System R’dir. Ingres, QUEL diye bilinen sorgulama dili olarak kullanılmış ve Ingres Corp., MS SQL Server, Sybase, Wang’s PACE, ve Britton-Lee gibi sistemlerin oluşumuna öncülük etmiştir. Diğer yandan System R, SEQUEL sorgulama dilini kullanmış ve SQL/DS, DB2, Allbase, Oracle, ve Non-Stop SQL’in gelişimine katkıda bulunmuştur. Ayrıca, İlişkisel Veritabanı Yönetim Sistemi (RDBMS) bu dönemde bilinen bir terim hâline gelmiştir.

Veritabanları aşağıda verilen dört baslık altında sınıflandırılabilir:
Hiyerarsik veritabanı (Hierarchical database)
Ağ veritabanı (Network database)
İlişkisel veritabanı (Relational database)
Nesneye yönelik veritabanı (Object oriented database).