Türkler Orhun alfabesinden sonra Uygur alfabesini kullanmıştır.

Gazneli Mahmut 1017 yılında, Harezm’i ele geçirmiştir. Doğru cevap C’dir.

Risâletü’n-nushiyye, Yunus Emre'ye ait bir eserdir. Doğru cevap D'dir.

Arapça fiillerin çekimi hakkında bilgi veren kitaplara emsile adı verilmiştir. Zira Kutbeddin Melikşah sözlük ve emsile konusunda Kânûnu’l-edeb isminde bir eser kaleme almıştır. Doğru cevap “A” şıkkıdır.

Köktürkçedeki 'tengri' sözcüğünün Türkçesi 'gök'tür.

Mertol Tulum'un bu eser üzerinde çalışması bulunmaz.

Harezm Türkçesi ile yazılmış eserler şunlardır:

Dâsitân-ı Cümcüme, Hüsrev ü Şirin, Kısâsü’l-Enbiyâ, Kur’an Tercümesi, Mi’rac-nâme,
Mu’înü’l-mürîd, Muhabbet-nâme, Mukaddimetü’l-edeb, Nehcü’l-ferâdis, Yarlık ve Bitikler. İntihâ-nâme adlı eser ise Mevlana'nın oğlu Sultan Veled tarafından Farsça  yazılmış bir eserdir. Bu yüzden doğru cevap E'dir.

Cümcüme-name. Cevap A'DIR.

Samoyloviç ise, Harezm Türkçesi adını verdiğimiz dönemi, Oğuz-Kıpçak Türkçesi adını vererek, önceki ve sonraki dönemlerden ayırmıştır. Samoyloviç’e göre, Orta Asya Türk edebî dilleri üçe ayrılır: 1.Karahanlıca, 2.Oğuz-Kıpçakça, 3.Çağatayca

Ahmet Yaşar Ocak’a göre, Anadolu’da bütün zamanların
en meşhur mutasavvıfı İbn Arabî'dir.

İslam dünyasında hürmet belirtmek için önemli kişilerin isimlerinin önünde kullanılan “efendimiz” anlamındaki “Mevlana” lakabı, Mevlana Celaleddin Muhammed’le birlikte özel bir isme dönüştü. Hüdâvendigâr, Hünkâr, Hazret-i Mevlana, Mevlevî, Şeyh, Mollâyı Rumî, Rumî ve Hazret-i Pir lakap ve unvanları da Mevlana için kullanılmıştır. “Hazret-i Mevlana” ve “Hazret-i Pir” gibi saygı hitapları, Mevlevî çevrelerinde ve Anadolu’da daha çok tercih edilmiştir. Bugün İran ve Pakistan’da “Mevlevî”, Batı’da “Rumî”, onun için kullanılan lakaplardır.

Dîvân-ı Kebîr isimli eser Mevlana'ya aittir.

Sultan II. Kılıç Arslan, XII. asrın sonlarında Danişmendliler devletini ortadan kaldırmıştır.