Eski Anadolu Türkçesi göçler sonucunda Anadolu’da kurulup gelişmiş Oğuzcaya dayalı bir yazı dili olmuştur. Kendi lehçelerine dayanan bir yazı dili oluşturduklarından dolayı bazı hususlarda eski edebi yazı dilinden uzaklaşmışlardır. Örneğin Orta Asya’daki yazın dilinde Köktürkçede olduğu gibi yönelme hali eki +GA iken, Anadolu Oğuzcasında kendi şekilleri olan +(y)A kullanılmıştır.

-DIr-, -ala-, -mA- ve -der- fiilden fiil yapan eklerdendir. Ancak -Af- olmayan bir ektir.

Bugünkü yazı dilimizde “vasıta hâli eki” ile kullanmakta olduğumuz “meşgul ol-” fiili, Eski Anadolu Türkçesi metinlerinde pek çok kez “yönelme hâli” eki ile kullanılmıştır: eyregi gâfil ve uykuya meşgûl ola (Kıs.Enb.); anı ‘imâret kılmaga meşgûl ola (Mrzb.); tâ’ata meşgûl olalum zikrile (Aş.Paş.Fkr.); andan şâh durup savma’asına vardı ‘ibâdete meşgûl oldı (KVz.).

Doğru yanıt E'dir. 

Dehnâme’nin yazarı Yusuf Emiri'dir. Doğru cevap E şıkkıdır.

Bulunma hâli, fiillerle ilişkide olan ismin bulunduğu yeri bildirir. İsimle fiil arasında mekân ilişkisi gösteren bulunma hâli, Çağatay Türkçesinde +DA ekiyle yapılır ve ek, ünsüz uyumuna uyar. Yukarıdaki cümlede geçen “köñülde” kelimesi ismin bulunma hal ekini almıştır.

Çağatay Türkçesinde kullanılan şimdiki zaman ekleri -AdUr /-ydUr; -A / -y şeklindedir.

B seçeneğinde yaz- kökü –u fiilden isim türetme ekiyle isme dönüşmüştür.