Kitabımızın 79. sayfasında özelliklerine yer verilen bu hâl, yalın hâldir. Bu nedenle yanıt E seçeneğidir.

Arap alfabesinin fonetik bir alfabe olmaması, Türkçenin ünlülerini yansıtmakta büyük sıkıntı yaşaması en büyük sorundur.

Arapça ve Farsça kelimeleri içeren terkiplerle kurulmuş cümleler vardır. Seci denilen iç kafiyeler yer alır. Dönemin önemli münşilerinden (inşa yazarlarından) olan Ahdi, Feridun Bey, Âşık Çelebi, Gelibolulu Mustafa Ali, Hoca Saadeddin, Kınalızade Ali Çelebi, Latifi gibi bir grup sanatçı bu üslubu yaygın olarak kullanan yazarlardır. Soyut ve karmaşık teşbih, istiare ve mecazlar kullanılmıştır. Ağır ve süslü bir dile sahiptir.

Türkçede çokluk kategorisini morfolojik yolla teşkil etmekte kullanılan +lAr morfemi eklendiği kelimenin sayıca birden fazla olduğunu anlatır. Kelime tabanına yapım eklerinden sonra eklenen ilk işletme eki budur. İyelik ve hal ekleri bunun üzerine getirilir. Bilhassa halk, hanedan veya tur adı olarak yapım eki fonksiyonunda da kullanılmıştır. Sayıca çokluk ifade eder: gemiler, memleketler, miller, vilayetler, yaralarımdan, Leh vilayetlerine, Farisice cevaplar virdim, bunlar, şunlar, bazıları vb.

Kitabımızın 23. sayfasında verilen bilgilere göre, III numaralı ifade haricinde tüm bilgiler doğru olduğu için sorunun çözümü D seçeneğidir.

Hayali’nin meşhur “bilmezler” redifli gazelinde geçen “Ol mahiler ki derya içredir deryayı bilmezler” sözü bir özdeyiş hâlinde Türkçede yaygın olarak kullanılmıştır.

19. yüzyılda eğitim ve kültür alanında yapılan çalışmaların en önemli sonuçlarından birisi kurulan modern eğitim kurumlarında Türkçenin zorunlu bir ders olarak okutulması ile bu derste okutulacak Türkçe gramer kitaplarının yazılması olmuştur. Diğer şıklarda verilen bilgiler, daha önceki dönemlerde gerçekleşmiştir.

Şinasi, Ziya Paşa Şemsettin Sami XIX. yüzyılın şair ve yazarları ve  Âşık Seyrani de yine XIX. yüzyıl halk edebiyatçılarındandır. C seçeneğinde verilen Enderunlu Fazıl ise 18. yüzyılda Hubanname ve Zenanname adlı mesnevileri yazmıştır. Bu eserlerde sırasıyla değişik milletlerin erkek ve kadın güzelleri hakkındadır. Defter-i Aşk isimli kitabında ise şair kendi aşk tecrübelerini anlatır. Doğru yanıt C'dir. 

Bir kelimenin art ünlülü olup olmadığını anlamamıza yarayan harfler kaf, tı, zı, ha, hı, elif, medli elif ve sad harfleridir.

"İşlek", "İşlek olmayan","Kalıplaşmış" ve "Ölü" şıkları dildeki eklerin gruplandırılabileceği kategorilerdir. Ancak A şıkkındaki arketip alakasızdır.

Kitabımızın 43. sayfasında tanıtılan bu kişi C seçeneğinde verilen Namık Kemal'dir.

Kitabımızın 102. sayfasında verilen bilgilere göre, doğru yanıt C seçeneğidir.

Yukarıdaki mısralar Fuzuli'ye ait olup Arap ve Fars şairlerindeki dil sanatlarına gıpta ederek onlar gibi ama Türk dilinde başyapıt eserler yazmada Allah'a dua etmektedir. Doğru seçenek D'dir.

Kitabımızın 41. sayfasında verilen bilgilere göre, tüm ifadeler doğru olduğu için çözüm E seçeneğidir.

Soruda verilen eser Bahşi'nin Sultan Selim’in Mısır Seferini anlatan “yürüdü” redifli koşmasının ilk kıtasıdır. Doğru yanıt C'dir. 

-Ar-, -dUr-, -(I)t-, -dAr, -GUr- ve -Ur- ekleri kılış bildiren geçişli fiillere geldiğinde fiildeki anlama “yaptırma” işlevi katan, fiildeki hareketin ikinci bir özneye yaptırıldığını ifade eden, geçişsiz fiillere geldiğinde bunları geçişli ve kılış bildiren fiillere çeviren ettirgenlik ekleridir. -(I)l- geçişli fiillere getirilerek fiili yapanı bilinmez hâle getirilen, yani fiili pasif/edilgen hâle sokan eklerdir.

Onun meşhur “bilmezler” redifli gazelinde geçen “Ol mahiler ki derya içredir deryayı bilmezler” bir özdeyiş halinde Türkçede yaygın olarak kullanılmıştır.

Kalıcı olmayan, karşılaştırma ifade eden isimler türetir. Eski Türkiye Türkçesinde daha yaygınken gitgide işlekliğini kaybetmiştir. Meninski şu örnekleri verir: guzelrek, yegrek, alcakrak, bolrak, kolayrak, ulurak, uvakrak, uzunrak, yakınrek, acırek, bellurek, buyukrek, ekşirek,gecrek.

İçinde bulunulan zamanın geniş zaman ekleriyle ifadesi Eski Türkiye Türkçesinde yaygın olup, bu bir anda ortadan kalkmamış, XVIII. yüzyıl sonlarına kadar işlevini korumuştur. Başlangıçtan beri bilhassa konuşma dilinde yaygınlaşan -yor eki XVIII. yüzyıldan itibaren daha yaygın kullanılan şimdiki zaman eki hâline gelmiştir. Bunun yanında -mAdA ve -mAKdA ekleri de şimdiki zamanın ifadesinde kullanılır.

Kılış bildiren geçişli fiillere geldiğinde fiildeki anlama ‘yaptırma’ işlevi katan, fiildeki hareketin ikinci bir özneye yaptırıldığını ifade eden ettirgenlik ekleri, geçişsiz fiillere geldiğinde bunları geçişli ve kılış bildiren fiillere çevirir.