Pavlus Hıristiyanlığın yayılmasında en etkili faktörlerden olan yolculuklarına çıktı. Barnaba’yla birlikte ilk önce Kıbrıs’a gitti. Sonra Yalvaç, Konya, Listra (Hatun Saray) ve Derbe dahil birçok yerde Mesih topluluklarını kurdu. 48 yılında Galatyalılara mektup yazdı. 49 yılında toplanan Kudüs Konsili’nden sonra Pavlus ve Barnaba Antakya’ya döndü. Bundan sonra ikinci yolculuğuna çıktı ve Anadolu’dan geçerek Makedonya’ya ulaştı. Bu arada çeşitli topluluklara mektuplarını yazmaya devam etti. 53 yılında Efes’e gitti, 57’de ise Kudüs’e döndü.

“Dört kaynak teorisi”, bugünkü Tevrat’ın, dört farklı zamanda dört ayrı kişi veya grup tarafından kaleme alınmış metinlerin, M. Ö. IV. yüzyılda bir araya getirilmiş olduğunu ileri sürmektedir. Buna göre Tevrat, konolojik sıra itibarıyla Yahvist, Elohist,  Deuteronomist ve Ruhban metinlerinden meydana gelmiştir.

TANAH, üç temel bölümden oluşan Yahudi Kutsal Kitabının her bir bölümünün adının ilk harflerini bir araya getirmek suretiyle oluşturulmuş bir uydurma isimdir. Tanah; Tora (Tevrat), Nevim (Peygamberler) ve Ketuvim (Kitaplar) bölümlerinden oluşmaktadır.

Monofizitizm, Hz. İsa’da ilâhî ve beşerî iki tabiatın birleşerek tek tabiat olduğunu savunan anlayışa verilen isimdir. Bunlar Doğu Ortodoks kiliseleri içinde gösterilmelerine rağmen, bağımsız ve özerktirler. Süryânî, Ermeni, Habeş ve Kıptî kiliseleri monofizit kiliseler olarak tanınmaktadır. Bu kiliseler anlayış bakımından birbirlerine benzemektedirler. 

Hz. İsa'nın doğumuna dört İncil’den sadece Matta ve Luka'da yer verilmekte ancak her iki İncil’de de bu olay farklı olarak anlatılmaktadır. 

Cemaat içerisinde ortaya çıkan problemler bazen mahalli kadroların çözemeyeceği boyutlara ulaşmıştır. O zaman bölge ve Eyaletin kilise şefleri devreye giererek ortaya çıkan problemler konusundaki tecrübelerini toplu halde belirtmişlerdir. Bu durumda toplanan meclislere Bölge veya Eyalet Konsilleri adı verilmektedir. Esasında konsiller iki önemli gruba ayrılmaktadır. Bunlar Özel Konsiller ve Genel Konsiller diye isimlendirilmektedir. Özel konsillerden sadece muayyen bir ülkenin dinî problemini çözmek üzere o ülke piskoposlarının yaptığı toplantıya Milli Konsiller denir. Bir eyaletteki dinî problemin çözüme ulaştırılması için o eyaletten piskoposların yaptığı toplantıya ise Bölge Konsilleri adı verilir. Ancak Hıristiyan inançlarının oluştuğu konsiller Genel Konsillerdir.

Süryânî, Hz. Nuh’un Sam adlı oğlundan torunu Aram neslinden gelme Samî grubun adıdır. ‘Patrik Petrus’un halefidir. Kilise İsa tarafından kurulmuş ve ebedidir.’ özelliği Süryani Kilisesine aittir.’ Milli bir kilisedir. Ruhani başkanı “milletin temsilcisi ve en yüksek dinî otoritesi” anlamında “katoğikos/katolikos olarak isimlendirilmektedir. Hz. İsa’da tek tabiat olduğuna inanılmaktadır.  Evharistiya ayininde ekmeğe maya, şaraba su katılmamaktadır.  Kilise tarafından günahların bağışlanması reddedilmekte ve böyle bir şeyin gerçekleşeceğine inanılmamaktadır.’ özellikleri ise Ermeni Kilisesine aittir. 

Kral Davud, Yahudi tarihi için önemli bir isimdir. Onun zamanında İsrailoğulları yerleşik hayata geçerek tek bir merkez etrafında toplanmış, askeri, siyasi ve idari teşkilatlanmasını tamamlayarak bir devlet olmuştur. İsrailoğulları Davud ve oğlu Süleyman zamanında en ihtişamlı dönemlerini yaşadıkları için sonraki dönemlerde hep Davud soyundan gelecek bir kurtarıcı kral (Mesih) özlemi çekmişlerdir. Doğru cevap C'dir.

Ruhun ölümsüzlüğü ve yeniden dirilme inancına dayanan ahiret konusu ilk defa Tanah sonrası Yahudi literatüründe açık biçimde ortaya konup Rabbani literatürle birlikte Yahudi öğretisinin bir parçası olmuştur. Tanah’ta ahiretle ilgili kullanılan kavramlardan biri, ölüler diyarı anlamındaki şeol’dur. Şeol, ölüm sonrasında bütün insanların gittiği yer olarak algılanmaktadır. Önceleri iyilerin huzur içinde beklediği, kötülerin ise farklı derecelerde azaba uğradığı bir yer olarak nitelenen şeol daha sonra sadece kötülerin azap gördüğü bir yer kabul edilmiş, bazı apokriflerde ise şeol’un yerini, kötülerin azap çektiği mekan anlamında gehinnom (cehennem) kavramı almış, iyilerin de ölümden sonra eskatolojik Aden bahçesine (Gan Eden) veya cennete gittiği kabul edilmiştir. Cennetin de Aden bahçesi (gan Eden) olduğu ifade edilmektedir. Ozeh ise peygamberler için kullanılan terimlerden biridir.

Hadis kitaplarında yer alan hadisler, iki kısımdan müteşekkildir. Bunlar, ‘sened’ ve ‘metin’ kısımlarıdır. Hadisleri rivayet eden ‘ravilerin’ isimlerinin yer aldığı kısma ‘sened’; ravilerin naklettiği söze ise ‘metin’ denmektedir. Hadis uzmanları olan ‘muhaddisler’ tarafından sened ve metin tenkidine tabi tutulan hadisler; mütevatir, sahih ve hasen gibi kategorilere gore değerlendirilir. 

Yahudilik ve Hıristiyanlık gibi Hz. İbrahim’in temsil ettiği tevhid inancının ve geleneğinin takipçisi olan İslâm, temelde Yahudilik’teki seçilmişlik inancı ve Hıristiyanlık’taki teslis inancını reddetmekle onlardan ayrılmaktadır. İslâm, Hz. İbrahim’in kurduğu Kâbe’nin de içinde yer aldığı Mekke’de 610 yılında Hz. Muhammed’in tebliğ faaliyeti ile ortaya çıkmıştır

Tanah’ın dili, içindeki üç pasaj hariç, İbranicedir. Yahudi inancına göre Tanah, üç temel bölüm ve toplam yirmi dört kitaptan oluşmaktadır. II. maddede ise yirmi beş yazmaktadır.Birinci temel bölüm olan Tevrat, kendi içinde Tekvin, Çıkış, Levililer, Sayılar ve Tesniye alt bölümlerinden oluşmaktadır. Peygamberler (Nevim): Yeşu, Hakimler, Samuel (I-II), Krallar (I-II), İşaya, Yeremya, Hezekiel, Hoşea, Yoel, Amos, Ovadya, Yunus, Mika, Nahum, Habakkuk, Tsefanya, Haggay, Zekarya ve Malaki bölümlerinden oluşmaktadır.Ancak IV. Madde de Amos yer almamaktadır Kutsal Yazılar (Ketuvim): Mezmurlar, Meseller, Eyub, Neşideler Neşidesi, Rut, Mersiyeler, Vaiz, Ester, Daniel, Ezra-Nehemya, Tarihler (I-II) bölümlerinden oluşmaktadır 

Ascension Vakti değişken bayramlardan olup, Paskalya’dan 40 gün sonradır. Hz. İsa’nın göğe çıkmasının hatırasına kutlanır.

Malka d Hşuka, karanlık alemindeki sayısız kötü varlığın yaratıcısı ve yayıcısı olarak nitelenir. Birçok olağanüstü nitelik ve güçlere sahip olan bu varlık, kötü ve karanlık vasıfların tümüne sahiptir.

‘Yirmi bir konsil ve kararlarını kabul ederler.’ ve ‘Son yargı gününü, cennet, cehennem ve a’rafı kabul ederler.’ Özellikleri Katolik Mezhebine aittir. ‘Papa tek otorite değildir ve yanılmazlığı yoktur. Hıristiyanlığı bilen herkes otoritedir. Papanın dünyevi hiçbir yetkisi yoktur ve imparatordan üstün değildir.’ ve  ‘Dînî konularda başvurulacak tek kaynak Kutsal Kitap’tır; konsil kararları ve kilise dogmaları değildir.‘ özellikleri Protestan Mezhebine aittir. ‘Kutsal Kitap yanında Kilise Babaları’nın yazıları da ikinci derecede saygınlığı olan metinlerdir.’ Özelliği ise Ortodoks Mezhebine aittir. 

Hıristiyanların kanonik olarak kabul ettiği kutsal kitapların dışında apokrif (uydurma) dedikleri başka kitaplar da vardır. Bunlardan Barnabas’a ait olduğu söylenilen ve aynı isimle anılan İncil, özellikle Müslümanlar tarafından öne çıkarılmaktadır. Barnabas incili en son 17. yüzyıla kadar gelmiş, sonra kaybolmuştur. Papa tarafından, Hıristiyanlarca bulundurulması yasaklanmıştır. 

Tarihî kitaplar denilen bu incillerden üçü yani Matta, Markos ve Luka gerek şekil ve gerekse konular itibariyle birbirine çok benzediği için “Sinoptik inciller” olarak adlandırılmaktadır. Ayrıca kabul edilen başka bir incilde Yuhanna incilidir. 

Yahudilik’te din ile etnisite iç içe geçmiştir ve Yahudi dini, Yahudi tarihi
içinde teşekkül ettiğinden, bu dini bilmek için Yahudi tarihini de öğrenmek
gerekmektedir. Yahudiler, Orta Doğuda tarih sahnesine çıkmış bir kavim
olmalarına rağmen, asırlar boyu dünyanın değişik yörelerinde çeşitli
milletlerin arasında, kendi öz kimlik ve kişiliklerini koruyarak varlıklarını
sürdürdükleri için, tarih boyunca hep bir Yahudi sorunu söz konusu olmuştur.

Hıristiyanlar için bunların dışında başka isimler de kullanılmaktadır. Bunları şu şekilde sıralamak mümkündür: Şâkirtler, Kardeşler, Azizler, İnananlar, Seçilmişler, Çağırılmışlar, Kilise, Fakirler, Dostlar, Celileliler. 

Mecusilikte çeşitli rahiplik sınıfları var olmuştur. Bunlardan en önemlisi Mecuş ya da Meci denilen rahip grubudur.