Tebliğ faaliyetinin başında Hz. İsa bu oniki kişiyi seçmiş ve bunlara havarî ismini vermiştir. Bunların isimleri bazı küçük farklılıklarla Matta (10: 2-4), Markos (3: 16-19), Luka (6: 14-16) ve Resullerin İşleri’nde (1: 13) yer almaktadır.

Yahudilik ve Hıristiyanlık gibi Hz. İbrahim’in temsil ettiği tevhid inancının ve geleneğinin takipçisi olan İslâm, temelde Yahudilik’teki seçilmişlik inancı ve Hıristiyanlık’taki teslis inancını reddetmekle onlardan ayrılmaktadır. İslâm, Hz. İbrahim’in kurduğu Kâbe’nin de içinde yer aldığı Mekke’de 610 yılında Hz. Muhammed’in tebliğ faaliyeti ile ortaya çıkmıştır.

Önceleri, Kur’an ayetleri ile karışmaması için hadislerin yazılması bizzat Hz. Peygamber tarafından yasaklanmıştır. Ancak, Kur’an ayetleri ile karışma tehlikesi ortadan kalktıktan sonra, Hz. Peygamber bazı sahabelerin hadisleri yazmasına müsaade etmiştir. Hz. Peygamber’in vefatından sonra, sahabiler tarafından nakledilen hadisler küçük defterlerde toplanmıştır. Zamanla bu metinler ve nakiller hadis uzmanları tarafından derlenmiş ve başta Kütüb-i Sitte adıyla bilinen 6 kitap koleksiyonu ile birlikte birçok kitapta toplanmıştır. Kütüb-i Sitte’de yer alan kitaplar; Sahih-i Buhari, Sahih-i Müslim, Sünen-i Tirmizi, Sünen-i Nesai, Sünen-i Ebi Davud ve Sünen-i İbn Mâce’dir. Hadis kitaplarında yer alan hadisler, iki kısımdan müteşekkildir. Bunlar, ‘sened’ ve ‘metin’ kısımlarıdır. Hadisleri rivayet eden ‘ravilerin’ isimlerinin yer aldığı kısma ‘sened’; ravilerin naklettiği söze ise ‘metin’ denmektedir.

 II. Vatikan Konsil kararında Hinduizm ve Budizm'den övgüyle söz edilmiştir. Saygı, diyalog, misyon, inkültürasyon ve “Mesihi tamamlama” kavramlarıyla İyi ilişkiler kurulacak, sonra da o dinlerde ve kültürlerdeki manevi ve ahlaki değerler korunarak, Hıristiyan öğretisi aşılanarak geliştirilecek ebedi kurtuluşları tamamlanacaktır. Bu plan dahilinde onlardan “Putperestler” olarak söz edilmeyecektir. Böylece Hinduizm gerçek Tanrı’ya yönelişin bir yolu sayılmıştır. Hinduizmle ilişkilerde olduğu gibi, Buda'nın da Mesih olduğu söylenir. Buda'nın öğretileri Hıristiyanlık açısından yorumlanarak, Budizm'in aslında tanrısız din olmadığı iddia edilir. Doğru yanıt E'dir.

İncillerde Hristiyan orucunu Mesih merkezli bir oruç haline getirmenin, onun isteklerine ve sözlerine uygun bir davranış sergilemekle mümkün olacağı belirtilmektedir. Evlilik, iş değiştirmek, göç etmek, kilisede yeni bir göreve başlamak gibi önemli kararlarda, günahtan tövbe etmek istenildiğinde, sevinçli ya da üzüntülü olaylarda, gururun kırılması, alçak gönüllük ile Tanrı’ya hizmet etmek için oruç tutulabilir.

1897’de I. Siyonist Kongresi toplandı ve Theodor Herzl başkan seçildi. Bu kongrede siyonizmin programı “Yahudi halkı için Filistin’de kamu hukukunun güvencesi altında bir yurt kurulmasını sağlamak” olarak açıklandı.

Hz. Muhammed'e ilk vahiy 40 yaşında iken gelir. Beş senedir, Ramazan aylarında Mekke’nin dışında yer alan Hira mağarasına gider ve orada itikafa girer yani kendisini ibadete verirdi. O yıl, Ramazan ayının sonlarına doğru yine itikafa girdiği bir zamanda kendisini bir melek ziyaret eder. Melek, Allah’ın kendisini peygamber seçtiğini haber verir ve Kur’an-ı Kerim’deki Alak suresinin ilk beş ayetini vahyeder. Hz. Muhammed’e gelen ilk ilahi mesaj şöyledir: ‘Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı kan pıhtısından yarattı. Oku! Zira, Rabbin ikram sahibidir. O, kalemle (yazmayı) öğretti. O, insana bilmediğini öğretti.’

Hıristiyanlıkta ibadet günlük, haftalık ve yıllık olarak üçe ayrılır. 

İki kısımdan oluşan Tao-Te-King toplam 81 bölümden oluşmaktadır

Hz. Muhammed’in 23 yıllık peygamberlik döneminde İslâm, Mekke’den Medine’ye oradan Kuzey’e ve Güney’e doğru yayılmıştır. Hz. Peygamber’in vefatından sonra, hayatta iken ona inanan sahabiler, İslâm’ı çeşitli ülkelere yaymışlardır. Birkaç asır içinde, İslâm’ın kutsal kitabı olan Kur’an çoğaltılıp farklı coğrafyalara ulaştırılmıştır. 

Günümüzde İsrail adı, Hz. İbrahim, İshak ve Yakup yoluyla gelen ve aynı Tanrıya imanda birleşmiş bütün kavim için kullanılmaktadır. Hem Yakubun ismi olması sebebiyle etnik vurguya hem de kendisine yüklenen anlam itibariyle manevi vurguya sahip olan İsrail (Yisrael) ve İsrail oğulları (Bene Yisrael) kelimeleri Tanahın yanında Talmud’da da yaygın olarak kullanılmaktadır.

Pentikost Grekçe’de Pentikost kelimesi “ellinci” demektir. Pentikost, Kutsal-Ruh’un havariler üzerine inişinin hatırasına, Paskalya’dan 50 gün sonra yedinci Pazar günü kutlanır.

Mecusilikte dünyanın gidişatı, var oluştan kıyamete kadar süre açısından birbirine eşit dört devre ayrılır. 

Pavlus Döneminde Yahudi şeriatının yerine “Tanrı’nın izzeti” ve “Tanrı’nın herkese ulaşabileceği” anlayışını koyarak bu evrensel mesajı desteklemiş görünür. Hıristiyanlığın gentile topraklarında hızla yayılmasına vesile olan teolojik doktrin budur. Bu tarihten sonra Hıristiyanlık hem coğrafya hem de doktrin olarak Filistin dışına taşacaktır. 

Hintli olmayanlar arasında ise bu din için yaygın olarak tamamen coğrafi bir çağrışıma sahip olup eski Fars dilinde “İndus nehrinin doğu tarafında yaşayanlar” anlamına gelen Hindu (Sanskritçe sindhu, nehir) kelimesinden türeyen Hinduizm kullanılır. Bu, şüphesiz bugün dünyada varlığını devam ettiren en eski dindir.

Mezhep,dinin bir alt kolu ya da dinin kapsamı içerisinde sayılan ekol olarak tanımlanmaktadır.

Mükafat ve ceza haktır, Saadya Gaon’un Amentü esaslarındandır. 

Purim, neşe ve eğlence bayramıdır. 14 Adar günü kutlanan bu bayram, Pers yönetiminin Yahudilere uygulamayı tasarladığı katliamın tarihini belirlemek için kuraya başvurduğu veya zar attığı için, kuralar veya zarlar anlamında Purim adı verilmiştir. 

Konfüçyüs’ün verdiği dersler esnasında talebeleri ile yaptığı konuşmaları, ona ait özdeyişleri ve şahsi görüşlerini ihtiva eden kitap Lun Yü’dür. 

Allah’ın sıfatları ‘zâtî’ ve ‘sübûtî’ olmak üzere ikiye ayrılır. Subûtî sıfatlar, Allah’ın ne olduğunu ifade eden sıfatlardır. Subûtî sıfatlar 8 tanedir ve şunlardır: Hayat (hayat sahibi), İlim (her şeyi bilen), Semî (her şeyi işiten), Basar (her şeyi gören), Kudret (her şeye gücü yeten), Tekvin (her şeyi yaratan), İrade (dileyen) ve Kelâm (konuşan). Vücut, Kıdem, Bekâ ve Kıyam Binefsihî ise zâtî sıfatlardır.