Geleneksel hikâyeden modern öyküye geçiş ise Türk edebiyatının romantizmden realizme yönelmesiyle birlikte gözlemlenir.

Gerçek veya tasarlanmış olayları anlatan düzyazı türüdür.

Dramatik

Kısa öyküyü tanımlama çabalarının en başında türün sınırlarının belirlenmesi ve diğer yakın ve benzer türlerle aralarındaki ayrım noktalarının tespiti gelir. Burada boyut yani “kısa”lık türün belirleyici niteliğidir.

Gerçek öykü. Cevap A'dır.

Roman. Cevap A'dır.

Türk romanının da kurucu ismi olarak kabul edilen Halid Ziya, Batı edebiyatlarında önemli mesafeler katetmiş öyküyü kısmen Samipaşazade Sezai’den gelen eklerle temellendirme işini üstlenir. Türk öyküsü Halid Ziya’yı takip eden yıllarda geleneksel unsurlarla bağını zamanla koparacaktır (bk. Hançerlioğlu, 1957).

Amerikan eleştirisine göre öyküde sanat kaygısı vardır. Bu yüzden I, II ve IV numaralı maddelerde yer alan ifadeler Amerikan eleştirisine göre eksik bulunmuştur.

Boş bırakılan yere "Hayalî öyküler" ifadesi getirilmelidir.

Realist roman, yansıtmacı (mimetik) ve öykülemeci (diegetik) anlatım yöntemlerini kullanarak dış gerçekliği nesnel biçimde vermeyi amaçladığından kronolojik zamana bağlı kalır ve anlatının zamanını tarihsel bağlamla ilişkili kılar.

Edebiyat tarihi temel olarak üç yönde araştırma içindedir. Bunlar; 

1. Edebiyat dönemlerini, sanatçıları ve eserleri tarihsel bir çizgi üzerine yerleştirmek,

2. Ulusal ya da evrensel düzeyde tarihsel ve siyasal gerçeklerle edebiyat hayatı arasındaki ilişkileri araştırmak.

3. Sanatçılar ve eserleri hakkında yaşamsal bilgiler vermektir.

Bu konular bir arada ve doğru olarak D seçeneğinde verilmiştir.

“Yeni Eleştiri” (New Criticism) 20. yüzyılın ilk yarısında ortaya çıkan ve etkisini günümüze dek sürdüren biçimci bir edebiyat eleştiri ekolüdür. Doğru cevap E'dir. 

Postmodernist dönem

Eski Fransızcada “romanz” olarak kullanılan roman teriminin kökeni eski Latincededir.

Umberto Eco, metnin içindeki göstergeleri yorumlayan bir okur olmadığında metnin varlığından söz edip edemeyeceğimizi sorarak ve her metnin daima yeni yorumlara “açık yapıt” olduğunu vurgulayarak metnin egemenliğini okurun egemenliğine dönüştürdü.

Metin merkezli eleştiri yöntemi, olabildiğince nesnel bir şiir eleştirisi için ilk adım olarak görülebilir. Çünkü metin merkezli eleştiri, yukarıda sayılan hataları büyük ölçüde ortadan kaldırdığı için tutarlı ve anlamlı bir şiir yorumuna olanak tanıyabilir. Metin merkezli eleştirinin mantığı şuna dayanır: Bir edebî metin okurun karşısında âdeta bir nesne gibi durmaktadır. Yazardan, üretildiği çevrenin koşullarından ve okurun şahsi eğilimlerinden bağımsızdır. Doğru cevap A'dır. 

Henry James

Edebiyat eserlerini nesnel bir zamansal dizgeye yerleştirmek