Günlük yaşamda bilimsel yönteme dayanması  gerçekçi tiyatro anlayışının özelliklerinden biridir.

Romantik düşünce ulusçuluk ilkesini benimser. Klasik akımın Antik Yunan hayranlığına tepki gösterir. Bu nedenle D seçeneği Klasik dönemle ilgili olarak yanlış bilgi içermektedir.

Tiyatroda simgecilik eğiliminin belirginleşmesinde Richard Wagner’in kuramsal yazılarının ve yapıtlarının etkisi olmuştur.

I-II-III

20. yüzyılda artık denemenin “zaman üstü” ve ütopik olma özellikleri vurgulanır. Deneme farklı kültürlere göndermeler yaparak, referans alanları yaratarak okurda yeni düşünce kanalları açan ve kişinin kendini keşfetmesini sağlayan bir türdür. Dolayısı ile sorunun doğru cevabı, farklı olan E seçeneğidir.

Bu şiir okunduğunda, akla şu sorular geliyor: Şiirde konuşan kişi kimdir, kime hitap etmektedir? Şiirde konuşan kişinin kullandığı ifadeler, onun sanatın değerini takdir eden entelektüel biri olduğunu göstermektedir. Şiirde doğrudan veya dolaylı bir muhatap göremiyoruz. Bu nedenle, şiir kişisinin eleştirel bir tavırla kendi kendine söylendiği, bir tür iç monolog yaptığı akla daha yatkın gelmektedir.

MÖ 146’dan itibaren Latinlerde gramer ağırlıklı bir eleştirel bakış açısı gelişir.

Alman yazını kuralları arasında düşünce çizgisi denen işaretler vardır. Bunlar iki küçük çizgidir. Ne üç noktadır, ne beş noktadır, ne uzun çizgi. O, kısalığı gösterir. Orada şair cümleyi tamamlamamıştır. Kim tamamlayacaktır? Okuyucu” (Necatigil, 2013, s. 1779). Bu simge şairin bıraktığı boşluğun okurun zihninde tamamlaması gerektiğini işaret etmektedir. S¸airin neden üç nokta yerine iki çizgiyi tercih ettiği sorusuna verilen bir yanıtı şöyle özetleyebiliriz: Üç nokta zaman içinde kanıksanmış olduğu için okurun dikkatini yeterince çekmeyebilir. Oysa bir şiirde iki çizgi görmek alışkın olduğumuz bir şey değildir; bu nedenle okuru anlam boşlukları hakkında düşünmeye daha kolay sevk edebilir (Tarım, 2002, s. 216).

Absürt tiyatronun amacı, dünyanın uyumsuzluğunu, toplumun karmaşıklığını, bireyin aklıyla değil, ilkel güdüleriyle hareket ettiğini göstermek ve böylesi bir süreç içerisinde insanın kendini avutmak yerine saçmanın bilincine varmasını ve kendi gerçeği ile yüz yüze gelmesini sağlamaktır. Absürt tiyatro kötümserdir, umarsızdır. İletişimsizlik, yabancılaşma, uyumsuzluk, korku, kuşku gibi kavramlar absürt tiyatro düşüncesini ifade etmede öne çıkar. Bu tiyatro anlayışı, insanın korku ve kuşkularını, iletişimsizliğini, yabancılaşmışlığını, yalnızlığını, çevresine karşı uyumsuzluğunu vurgulayarak bu dünyadaki sürgün yaşantısını fark etmesinden doğan trajik durumu göstermeye çalışır.

Oyun monarşik yönetim şeklinin uygulandığı Arzen ülkesinde geçer. Ölüm korkuları, iki yüzlülükler, pişmanlıklar, öfkeler, kıskançlıklar böyle bir ortam içinde öne çıkan duygulardır. Bu bağlamda tüm seçenekler doğrudur. Doğru cevap E'dir.

"Gresmas'ın eylemleyen örnekçesi" ne göre Çalıkuşu romanının nesnesi "Kamran'dır. Doğru yanıt: B'dir.

Sanatsal özyaşamöyküsü adında bir özyaşamöyküsü bulunmamaktadır.

Grizu sözcüğü, doğal nedenleri olan bir patlama olayına atıf yapmakta, böylelikle şiirin öznesinin yaşadığı duygusal patlama okur nezdinde nesnel bir içerik kazanmaktadır.

Metnin türü, niteliği, yazarı, konusu vb. ile ilgili bilgileri kapsayan ve kitaba ait bilgileri ifade eden kavram paratexte olarak adlandırılır.

Geleneksel hikaye. Cevap A'dır.

D seçeneğinde verilen Meral Ataç’ın ‘Babam Nurullah Ataç’ adlı eseri öznel bakış açısıyla yazılmış bir eserken diğer seçeneklerdeki eserler nesnel bakış açısıyla yazılmıştır.

Sıfır odaklayım: Tanrısal bakış açısı olarak da adlandırılır. Dış-öyküsel yani üçüncü tekil kişi anlatıcı eğer anlattığı olayın nerede, ne zaman, nasıl geçtiği, kişilerin tüm özellikleri, iç dünyaları hakkında gerekli olan her bilgiye sahip “her şeyi bilen, her yerde olabilen” bir anlatıcı ise tanrısal konumda bir anlatıcı olarak adlandırılır. Bu anlatıcı için belli bir odak noktası yoktur. Her noktadan görebilir. Bu bakış açısına sıfır odak(layım) denir.

Tiyatro terimi köken olarak Yunanca theastai (görmekten) theatron (genel görüş) sözcüklerine dayanır. Antik Yunan’da seyircilerin oturdukları yer anlamına gelirken bugün genel olarak bütün dramatik gösterilerle ilgili çalışma alanını kapsamaktadır. Türkçeye ise tiyatro terimi İtalyanca teatro sözcüğü ile girmiştir.

Birçok kaynakta Batı edebiyatının bilinen ilk
özyaşamöyküsel metni olarak İlk Çağ Hristiyanlığının en büyük düşünürü Augustinus’un 398’de yazdığı İtiraflar’ı anılır.