Planlı ekonomi adıyla da anılan kumanda ekonomisinde özel mülkiyet ya yoktur ya da yok denecek kadar küçük bir pay alır. Ekonomideki tüm kararları devleti yöneten bir organ alır. Bu organ tek kişilik bir otoriteden oluşabileceği gibi, hükümet, bir siyasi parti veya benzeri bir organizasyon olabilir. Kumanda ekonomisinin ayrılmaz parçası planlama mekanizmasıdır. Hangi malların, nasıl ve kim için üretileceğine siyasi otorite karar verir ve planlama mekanizması ile bu kararlar hayata geçirilir. Kumanda ekonomisinde özel mülkiyet ve kâr duygusu olmadığı için üretimi devlet işletmeleri yapar. Rekabet eksikliği ve özel mülkiyet olmayınca ürünlerin kalitesi ve çeşitliliği azalır, üretim verimsizleşir ve israf artar. Bazen aşırı üretim olur bazen de yetersiz üretim olduğu için dağıtım esnasında uzun kuyruklar oluşur. İşçiler ve yöneticiler çalışmak için motivasyon eksikliği içine girerler. Üretilen mal ve hizmetler herkese ihtiyacı kadar dağıtılır, tüketici tercihlerine çok önem verilmez. Zamanla büyük ve hantal bir bürokrasi ortaya çıkar.

1989 yılında dağılan Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği 1917 Ekim devrimi sonrasında kurulmuş ilk kumanda ekonomisi örneğidir. Avrupa, Asya ve Latin Amerika başta olmak üzere 20. Yüzyıl başlarında çok sayıda ülke kapitalizme karşı sosyalist sistemi ikame etmiş ve bunların birçoğu 1980’li yıllarda birer birer piyasa ekonomisine geçiş yapmıştır. Bugün resmi olarak sosyalist olan ülkeler çok az kalmıştır. Vietnam, Kuzey Kore, Küba, Laos ve Kuzey Kore bunlar arasındadır. Doğru cevap D'dir.