Okul öncesi döneme gelindiğinde (2-7 yaşları arası), dil gelişimi ve dolayısıyla sosyal etkileşimi  başlayan çocukların ölümü kavramsallaştırma da zorluklar yaşadıkları bilinmektedir. Zaman,  mekân, sonsuzluk gibi kavramlar henüz gelişmediğinden ölümü anlamalarının zor olduğu vurgulanmaktadır. Bu yaştaki çocuklar ölümü genellikle  ayrılık, yolculuk ya da uyku gibi görme eğilimindedirler. Ölümü tam olarak kavramsallaştıramayan  çocukların ebeveynlerine ya da yakınlarındaki diğer kişilere sık sık ölüme ilişkin sorular sordukları  gözlemlenmektedir. Bu yaş grubundaki çocuklarda sıklıkla gözlenen tepkiler arasında mutsuzluk, gerileme davranışları, uyku ve iştah sorunları, yadsıma (inkâr) ve umutsuzluk yer almaktadır.