Özellikle 1990 yılı sonrasında başta Birleşmiş Milletler olmak üzere farklı uluslararası kurum ve kuruluşlar afet yönetiminde yeniden yapılanma anlayışı geliştirmektedirler. Bu bağlamda, dönüşen politikanın temel hedefi ağırlığın ve ilginin afet sonrası çalışmalardan afet öncesi çalışmalara, başka bir ifade ile risk yönetimi çalışmalarına çekilmesi, böylelikle, afet olmadan önce alınacak önlemler ile afetlerin yol açtığı riskleri azaltmak ve afet sonrası çalışmalarda karşılaşılan bilançonun miktarını orta ve uzun vadede küçülterek afetlere dirençli topluluklar yaratmaktır.