Kent yaşamı olanaklar sunduğu gibi güçlüklerle de doludur. Köyden kente göçün yol açtığı çarpık kentleşme ve gecekondulaşma, artan nüfusun elektrik, su, hava gazı, kent içi ulaşım gibi temel gereksinimlerinin aksamasına yol açmakta, alt yapı yetersizlikleri artan nüfustan gelen taleplerin mas edilmesine engel olmaktadır. Yüksek ev kiraları insanları yıldırmaktadır. Çalışan anne babaların gereksinim duyabileceği çocuklar için bakımevlerinin yokluğu, ev işinin yükünü azaltacak hazır giyim, hazır yemek gibi ihtiyaçların piyasadan bol ve ucuz olarak karşılanamayışı kısacası büyük şehirlerdeki hayat pahalılığı ya da işsizlik gibi sorunlar kentliler üzerinde baskı yaratmaktadır. Beklentilerin karşılanmasında ortaya çıkan ekonomik yetersizlikler, aradıklarını kentlerde bulamayan pek çok nitelikli insanın ülkeden kaçışına yol açmaktadır. Yaşanan beyin göçü, kıt kaynaklarla yetişmiş beşeri sermayenin ülke içinde kullanılmasını engellemekte ve Türkiye’nin hızlı sanayileşmesinin gerektirdiği insan gücü kaynaklarını sınırlandırmaktadır. Kentsel alanlarda ebeveynler ve çocuklar arasındaki ilişkiler gerilim yüklüdür. Kuşaklararası çatışmanın şiddetinin en yüksek olduğu aile, gecekondu ailesidir. Kentli ailelerde de dikkati çekecek boyutlarda problem yaşanabilmektedir. Geleneksel değerlerin daha güçlü olduğu kırsal ailelerdeki çatışmanın boyutu diğerlerinden daha azdır.