Belirtilen dönemde girişimci olabilmek için hiçbir özellik, yönetimdeki parti üyeleriyle kurulmuş ilişkilerden daha geçerli değildir. Yönetime yakın olmak, sermaye sahibi olmaktan, toplumsal konumdan ya da ticari bir konudaki uzmanlıktan önde gelmektedir. İttihatçılar yalnızca atılgan iş adamlarını desteklemekle kalmamışlar, bizzat iş insanı olmuşlardır. İttihatçıların iktidarda oldukları dönemde, iş insanı ile iktisat politikası yapan kişi ayrımı kalkmış, özel çıkar alanı ile kamu politikası alanı birbirine karışmıştır. Kamu firması ile özel firma ayrımları netliğini yitirmiştir.