Neo-Marksist ve neo-Weberyen sosyolojik bakış açılarından yaşlanma için türetilen çatışma teorisi, uyumsuzluk ve çatışmaya vurgu yapar. Toplumsal gruplar karşıt görüşlere sahip olarak kabul edilir ve toplumsal kaynaklara ulaşım ve bu kaynakların denetimi konularında birbirleriyle çatıştıkları ifade edilir. Makro ölçekli bir teoridir. Toplum belirli grup ve sınıflar halinde tabakalaşmıştır ve toplum bu farklı gruplar arasındaki çatışma sonucu meydana gelmiştir. Neo-Marksistler, çatışmayı ekonomik eşitsizliklere dayandırır. Güç ve iktidar ilişkileri, sınıf çatışmaları ve ideolojiyi inceler. Neo-Weberyenler ise daha geniş bir bakış açısıyla sadece ekonomik değil, toplumsal statü ve siyasal grupları ele alır. Bu teorinin gerontolojiye uygulanması işlevselci teoriye oranla daha az yaygındır fakat yapısal bağımlılık teorisi ve politik iktisat teorisi yaşlanma üzerinde etkili olmuştur.