Sıklıkla Emir Cümleleri Kurmak: “Ağzın doluyken konuşma, ödevini bitir, televizyonu kapa, büyüklerinle konuşurken sesini yükseltme, öğretmenini dinle…….” gibi
Gözdağı Vererek Konuşma Biçimi: “Okulunu bitirmezsen sana harçlık yok”, “ödevini bitiremezsen televizyonu unut”, “terliksiz dolaşırsan hastalanırsın” gibi.
Sürekli Öğüt Verme: “Senin yerinde olsam plan yaparak çalışırdım”, “spor yaparsan boyun uzar” gibi.
Yargılamak, Eleştirmek: “Sen zaten tembelin tekisin”, “zaten başarsaydın şaşardım”, “yine mi bitiremedin” gibi cümleler kurmak yetersiz, aptal hissetme duygularına neden olabilir. Çocuğun olumsuz bir yargıya hedef olma ya da azarlanma korkusuyla iletişimi
kesmesine yol açabilir ya da çocuk yargı ve eleştirileri gerçek olarak algılayabilir (Ben kötüyüm!) ya da karşılık verebilir (Siz de daha mükemmel değilsiniz!).
Sürekli Övmek: Çocuk yerli yersiz her ortamda övülebilir. “Çok güzel........”, “Bence harika bir iş yapıyorsun.....” Bu durumda çocuk ailesinin beklentilerinin çok yüksek olduğunu düşünebilir ya da kaygı hissedebilir.
Ad takmak, alay etmek: “Koca bebek....”, “Hadi sende sulu göz” gibi cümleler kurmak çocuğun gelişiminde değersiz ve sevilmediğini hissetmesine yol açabilir, benlik gelişiminde olumsuz etkileri olabilir.
Sürekli Soru Sormak, Sınamak, Sorgulamak: “Neden?.... Kim?..... Sen ne yaptın?...... Nasıl?.....” gibi sorular genellikle soru soranın nereye varmak istediğini açıklamadığından, çocuk korku ve endişeye kapılabilir.

Doğru yanıt A'dır.