4. yüzyıl civarında tüm Akdeniz’de  sanat  bir  dönüşüm,  başkalaşım  içindedir.  Erken Hristiyan  sanatı olarak adlandırılan bu dönemde sanat, Roma’nın ifade biçimlerini kullanmayı sürdürmüş, daha başka bir deyişle  bildiğini  uygulamaya  devam  eden  sanat  yaratıcılarının  elinde  şekillenmiştir.  Üretim  geleneği sürmektedir   ancak   değişen   din,   yabancısı   olunan   bir   mimarinin   ve   resmin   yaratılmasını   zorunlu kılmaktadır. Bu durum çok tanrılı dinlere inanan insanların oluşturduğu pagan dünyada ve gelenekte var olan  görsel  ifade  biçimlerini,  bazı  değişikliklerle  dönüştürerek  kullanmayı  benimseyen  bir  sanat  ortaya çıkarmıştır.