1982 Anayasası 139. maddesinde yargı mensuplarının bireysel bağımsızlıklarını korumak amacıyla hâkim ve savcıların azledilemeyecekleri ve kendileri talep etmedikçe, re’sen emekliye sevk edilemeyecekleri kuralına yer vermektedir. Bu hükme göre: “Hâkimler ve savcılar azlolunamaz, kendileri istemedikçe Anayasada gösterilen yaştan önce emekliye ayrılamaz; bir mahkemenin veya kadronun kaldırılması sebebiyle de olsa, aylık, ödenek ve diğer özlük haklarından yoksun kılınamaz. Meslekten  çıkarılmayı gerektiren bir suçtan dolayı hüküm giymiş olanlar, görevini sağlık bakımından yerine getiremeyeceği kesin olarak anlaşılanlar veya meslekte kalmalarının uygun olmadığına karar verilenler hakkında kanundaki istisnalar saklıdır”. 1982 Anayasasının bu hükmü, 1961 Anayasasının hâkimlik teminatını düzenleyen 133. maddesinin tekrarı niteliğindedir. Ne var ki, 1961 Anayasası 133. Maddesinde sadece hâkimlik teminatına yer verdiği halde, 1982 Anayasası 139. maddesiyle bu teminatı savcılara da teşmil etmiştir.