Psikanalitik görüşe göre, fallik dönemde çocuklar cinsiyetlerine özgü çatışmalar yaşarlar. Erkek çocuklarında Oedipus karmaşası ve kız çocuklarında Elektra karmaşası olarak betimlenen bu çatışmada, çocuklar karşıt cinsiyetten anne babaya karşı bilinçli olmayan duygusal bir yakınlık, ilgi ve aynı cinsiyetten anne babanın yerini alma isteği duyarlar. Çocuklar, bu isteklerinden dolayı kendi cinsiyetindeki ana babası tarafından cezalandırılacağı endişesi duyarlar. Ayrıca, fallik dönemde erkek çocuklar, kızların kendisi gibi cinsel organa sahip olmadığını fark ettikleri zaman kendi organlarının da kızlarınki gibi yok edileceği, kesileceği gibi bir korku oluşturur. Bu korku, cinsel organını kaybetme korkusu olarak (kastrasyon korkusu) olarak adlandırılır. Erikson ise psikososyal gelişim açısından yaşanan karmaşayı girişimciliğe karşı suçluluk olarak belirtmektedir. Bu dönemde çocuk, bağımsız bir biçimde etkinliklere girişme arzusu, isteği ile böyle etkinliklerin istenmeyen ve beklenmeyen sonuçları karşısında ortaya çıkan suçluluk arasında çatışma yaşar. Okulöncesi dönemde çocuklar çevreleri ile daha çok ilgilenirler ve merak ederler. Bunun sonucunda da sürekli sorular sorar ve girişimlerde bulunurlar. Çocukların bu davranışlarının anne babaları ve çevresi tarafından engellenmesi çocuklarda suçluluk duygularını ortaya çıkaracaktır. Okul öncesi dönemde ise 4-5 yaşındaki okulöncesi dönem çocuğunun, anne babası tarafından kız ise erkek gibi, erkek ise kız gibi giydirilmesi, saçlarının ona göre biçimlendirilmesi ve bu cinsiyetlere özgü özellikler ve davranışlarla yetiştirilmeye gayret edilmesi sonucunda çocuğun cinsel kimliğini kazanması güçleşecek, cinsel kimlik sapması ortaya çıkabilecektir.