İşlevselci ve yapısalcı kuramlar arasında İngiliz işlevciliğini, yapısal-işlevselciliği ve Fransız yapısalcılığını sayabiliriz. Radcliffe-Brown’ın yapısal-işlevselciliği kültür kavramını kullanmayarak ve toplumsal yapı kavramını merkeze alarak yapının sağlıklı işleyişini sağlayan bir işlevsel bütünlükten söz eder.

Başlangıçta daha çok bütünlüklü ve dengeli kültür anlayışlarına dayanan kültür kavrayışları ve insanlığı ileriye doğru giden bir tarihsel değişme hattı çerçevesinde görmeye çalışan kuramlar egemendi. Daha sonra kültür içindeki çatışma eğilimlerini de dikkate alan ve insanlığı çok farklı hatlarda değişen, toplulukları daha çok çevrelerine uyarlanma sürecinin belirlediği bir kültürel çeşitlilik içinde değerlendirmeye çalışan kuramlar ortaya çıktı. Yeni evrimcilik, insanlığın değişiminin tek ve doğrusal değil çeşitli yolları olduğunu; yeni-işlevcilik, kültürel bütünlüğü sadece denge ve birbirini destekleyen bir etkileşimin değil kültür içindeki çatışma eğilimlerinin de sağladığını; Marksçı antropoloji, kültürel çeşitliliği üretim etkinliklerinin ve üretim ve dağıtım sistemindeki çatışmaların belirlediğini savunmaktadır. Kültürel maddecilik ise her türlü kültürel özellik ve eğilimin ardında maddî ve çevresel bazı nedenlerin yattığını savunan görüştür.