Yerel demokrasinin esasları oturtulmadan kentlerdeki kişi haklarından söz etmek yersiz olur. Bu nedenle kent yönetimi, hakları ve taşınmazları öneri yönetsel yasalar ve kararlardan etkilenecek kişilere, bu kararların duyurulması ve aynı zamanda kişilere konu hakkında Fikir beyan etme hakkı tanınarak, karar verme süreçlerine faal olarak katılabilmelerinin sağlanmasıyla gerçekleşmelidir.

Alınacak herhangi bir kararın sonucu, kişilerin yetki ve hedeflerini aşıyorsa uygulanmaya konmamalıdır. Bu fark edildiğinde derhal daha üst düzey bir yönetim devreye sokularak, gerekli kararların, bu düzeyde kapsamlı bir çerçevede ele alınması sağlanmalıdır.

Yerel demokrasinin kökleri halktır. Halk, toplumu yönetmek ve planlamak için alınan kararlarda, yerel kamu yöneticilerinin ve seçilmiş temsilcilerin ortaklarıdır. Bu nedenle halk kendine düşen görevleri yerine getirebilmek için, görevliler ve seçilmiş temsilciler tarafından uygulanacak tüm kararlardan haberdar olmalıdır.

Mevcut mevzuat kültür varlıklarının korunması konusunda başvurulacak birden fazla otorite tanımlamıştır. Ya da aynı sürecin değişik bölümlerinde değişik otoritelerin görüş ve onayları gerekebilmektedir. Bu nedenle kültür varlıkları ile ilgili değişik işlemler için başvurulacak otoriteler belirlenmeli ve ilgililere duyurulmalıdır.

Her yerleşimin korunması ve vurgulanması gereken bir kimliği vardır. Yerleşimin bölgesel ilişkileri, konumu, nüfusu, Fiziki sınırları, çevresi, iklimi, formu, yapısı, kökeni, tarihî, işlevleri ve bunların tümü bir yerleşimin diğerinden farkını ortaya koyar. Öncelikler hakkında karar vermek ve öneriler geliştirmek, tek bir mesleğe, tek bir birime veya şansa bırakılamaz. Bu ve benzeri kararlar; kentin özelliklerini, potansiyelini, aktivitelerini, gelişme kapasitelerini ve kaynaklarını kapsayacak bilgileri içeren ve belirli aralıklarla yenilenerek güncelleştirilen analizlere dayandırılmalıdır.