Yerel demokrasinin esasları oturtulmadan kentlerdeki kişi haklarından söz etmek yersiz olur. Bu nedenle kent yönetimi, hakları ve taşınmazları öneri yönetsel yasalar ve kararlardan etkilenecek kişilere, bu kararların duyurulması ve aynı zamanda kişilere konu hakkında Fikir beyan etme hakkı tanınarak, karar verme süreçlerine faal olarak katılabilmelerinin sağlanmasıyla gerçekleşmelidir.

Alınacak herhangi bir kararın sonucu, kişilerin yetki ve hedeflerini aşıyorsa uygulanmaya konmamalıdır. Bu fark edildiğinde derhal daha üst düzey bir yönetim devreye sokularak, gerekli kararların, bu düzeyde kapsamlı bir çerçevede ele alınması sağlanmalıdır.

Yerel demokrasinin kökleri halktır. Halk, toplumu yönetmek ve planlamak için alınan kararlarda, yerel kamu yöneticilerinin ve seçilmiş temsilcilerin ortaklarıdır. Bu nedenle halk kendine düşen görevleri yerine getirebilmek için, görevliler ve seçilmiş temsilciler tarafından uygulanacak tüm kararlardan haberdar olmalıdır.

Mevcut mevzuat kültür varlıklarının korunması konusunda başvurulacak birden fazla otorite tanımlamıştır. Ya da aynı sürecin değişik bölümlerinde değişik otoritelerin görüş ve onayları gerekebilmektedir. Bu nedenle kültür varlıkları ile ilgili değişik işlemler için başvurulacak otoriteler belirlenmeli ve ilgililere duyurulmalıdır.

Her yerleşimin korunması ve vurgulanması gereken bir kimliği vardır. Yerleşimin bölgesel ilişkileri, konumu, nüfusu, Fiziki sınırları, çevresi, iklimi, formu, yapısı, kökeni, tarihî, işlevleri ve bunların tümü bir yerleşimin diğerinden farkını ortaya koyar. Öncelikler hakkında karar vermek ve öneriler geliştirmek, tek bir mesleğe, tek bir birime veya şansa bırakılamaz. Bu ve benzeri kararlar; kentin özelliklerini, potansiyelini, aktivitelerini, gelişme kapasitelerini ve kaynaklarını kapsayacak bilgileri içeren ve belirli aralıklarla yenilenerek güncelleştirilen analizlere dayandırılmalıdır.

Anıtlar ve Müze Müdürlüğü

Dünya Anıtlar Müze Müdürlüğü

Bilim ve Kültür Kurumu

Uluslararası Anıtlar ve Siteler Konseyi

Dünya Kültür Mirası

Sit Alanı olarak belirlenen koruma alanlarının yaşama biçimini belirlemek içindir.

Kent yönetimde belediyelere yardımcı olabilmek için geliştirilmiştir.

Koruma kullanma dengesi çerçevesinde restorasyonlarının yapılmasını sağlar.

Denetimsiz alanlar işgal edilmeye mahkumdur.

Alan Yönetimi gereklilik arz etmemektedir.

5 yıl sonra

4 yıl sonra

3 yıl sonra

2 yıl sonra

1 yıl sonra

Hattiler-Asurlar

Hititler-Mısırlılar

Bizanslılar-Moğollar

Akadlar-Truvalılar

Lidyalılar-Sümerler

İnsanların bayram ve kurtuluş günün  kutlamalarda oluşturdukları eğlence alanlarıdır.

Yaşanılan kentlerde alışverişin yapıldığı ticaretin esas olduğu alanlardır.

Kent ölçeğinde korunması gereken evlerin yer aldığı mahalle veya kent bölgesine verilen addır.

Ulaşım sağlamak için kullanılan araçlar topluluğunun kent örgesi içerisinde konuşlandırıldığı alandır.

Kültür Varlığı olan alanların bir kent dokusunu yansıtacak şekilde günümüze ulaşmış yerleşim alanlarıdır.

1,2,3

1,2,3,4

2,3,4

1,3,4

1,4

Yetkilerini aşan bir alanda söz söyleme 

Kaçak kazı yapma

Buluntular üzerinde hak iddia etme

Bilirkişi olarak görev alma

Sorunun değil, çözümün bir parçası olmalarını sağlama

Kent çevresini etkileyecek tüm projeler; seçilmiş temsilciler, ihtiyaç sahipleri ve halk tarafından inceleme ve denetlemeye açık olmalıdır.

Her yerleşimin korunması ve vurgulanması gereken bir kimliği vardır.

Yerel politik kararlar; kapsamlı, güncelleştirilmiş bilgiler ile kent ve bölge planlama uzmanlarından oluşan ekipler tarafından önerilmiş, alternatifli, kabul edilebilir seçeneklere dayandırılmalıdır.

Halk, bu yönetim mekanizmasına katılmaz.

Alınacak herhangi bir kararın sonucu, kişilerin yetki ve hedeflerini aşıyorsa uygulanmaya konmamalıdır.

Ekonomik değer

Nadirlik değeri

Milli değer

Vefa değeri

Manevi değer

I. Aşama

II. Aşama

III. Aşama

Bu özellik değerlendirme dışında tutulur.

Bu özellik değerlendirmenin herhangi bir aşamasında önemli bir katkı sağlamayacağı için gözardı edilir.

1, 2, 3

2, 3, 1

1, 3, 2

3, 1, 2

3, 2, 1

Selçuklular

Oğuz beyliği

Urartular

Osmanlı beyliği

Kayı boyu

Tunç çağı

Yeni çağ

Neolitik dönem

Paleolitik dönem

Kalkolitik dönem

Osman Hamdi Bey

Ziya Paşa

Nevşehirli Damat İbrahim Paşa

Fatih Sultan Mehmet

Mimar Sinan

Roma Savaşını

Roma Eyaletini

Roma Barışını

Roma Krallığını

Roma Cumhuriyetini

Arekolojik alan dünya mirasıdır. Ülkelere göre değişmez.

Arkeolojik alanlar farklı zaman dilimlerini içerdikleri için yönetimleride  ülkelerde değişiklik gösterir.

Arkeolojik Alan Yönetimi UNESCO tarafından belirlendiği için farklı ülkelerde farklı yönlendirme yapılır.

Arkeolojik alanın niteliğine ve yer aldığı üleknin yönetimsel, yasal ve kurumsal işleyişine göre değişir.

Arkeolojik alan yönetimi ülkeler bırakılmayıp Bİrleşmiş Milletler Topluluğunca ortak düzenleme yapıldığıdan gözden kaçmış  farklılıklar alabilir.

Arkeolojik Alan sınırının belirlenmesidir.

Arekolojik Kazı Başkanın belirlenmesidir.

Arkeolojik Alanın Kültürel öneminin belirlenmesidir.

Alanın planın çıkarılarak coğrafi haritaya işlenmesidir.

Kültür ve Turizm Bakanlığının alanın tescil dışına çıkarmasının sağlanmasıdır.

Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nin kurulması

Arkeoloji ve Eski Çağ dilleri ve tarihi üzerine lisans ve doktora çalışmaları için başarılı öğrencilerin Avrupa’ya yollanması

Atatürk'ün 1931 yılında çıktığı yurt gezileri sırasında Konya’dan, devrin Başbakanı İsmet İnönü’ye; Anadolu’nun
eski uygarlık kalıntıları ile harap hâle gelen Selçuklu-İslam anıtlarının ayrım yapılmaksızın korunması, bu amaçla uzman yetiştirilmesi hususunda saptama ve taleplerini bildiren bir telgraf çekerek konuya dikkat çekmesi

1934 yılında İstanbul Üniversitesine bağlı olarak Arkeoloji Enstitüsü’nün kurulması

Osman Hamdi Bey önderliğinde Müze-i Hümayun'un kurulması