Devletin özellikle Saray’ın ve Ordu’nun ihtiyaçlarını karşılamak için kurduğu birkaç fabrikadan ve ülkede yabancı sermayenin kurduğu küçük ölçekli ve az sayıda sanayi tesislerden başka sanayi faaliyet yoktu. Parasal olanakları elverişli ve tasarruf edebilen kesim genellikle asker ve sivil bürokratlardı ve bu kesim sanayi kısmında etkin bir şekilde görev alıyordu. Müslüman Türkler, gerçek anlamda ekonomik faaliyetlerle ancak II. Meşrutiyet'ten sonra ilgilenmeye başlayabilmişlerdi. Verilen üç seçenek de doğrudur.