Amortisman ayrılmasında şu ilkelere uyulur;
• Bankalar maddi duran varlığın yararındaki azalmaya uygun düşen normal amortisman yöntemi, azalan bakiyeler yöntemi veya amortisman hesaplama yöntemlerinden herhangi birini yıllık amortismanlarının saptanmasında esas alabilirler. Kullanılan amortisman yöntemi bilanço dipnotlarında belirtilir.
• Amortismana tabi varlıkların faydalı ömürleri, bankalar tarafından gerçekçi tahminlere
dayanılarak serbestçe tayin edilir.
• Varlıkların tahmin edilen faydalı ömürlerinde çeşitli nedenlerle değişikliklerin ortaya çıkması durumunda, amortismana tabi tutulmamış tutarlar, saptanan yeni sürede itfa edilir.
• Boş arsa ve araziye amortisman ayrılmaz.
• Amortisman kesin olarak yıl sonunda hesaplanıp kaydedilir. Yıl içindeki rapor dönemleri itibariyle yıllık tahmini amortisman tutarının o döneme düşen kısmı dönem giderlerine yüklenir. Envanterde yıl içinde giderlere yüklenen amortisman tutarı kesinleşen amortisman tutarına eşitlenir.
• Seçilen amortisman yöntemlerinin sürekliliği temel ilkedir. Ancak uygulanan amortisman yöntemleri makul bir gerekçeye dayanılarak değiştirilebilir.
• Amortisman yöntemlerinin değiştirilmesinden kaynaklanan ve finansal tabloları önemli ölçüde etkileyen değişikliklerin finansal tabloların dipnotlarında parasal etkileriyle birlikte açıklanması zorunludur.