1985 yılında yürürlüğe giren 3194 sayılı İmar Kanunu ile birlikte Türkiye’de planlama ilk kez bir sisteme bağlanarak planlamanın gelişmeyi önceden yönlendirmesi ilkesi getirilmektedir. Buna göre kentlerin imar planlarına uygun gelişmelerini sağlamak amacıyla belediye ve mücavir alan sınırları içinde ve dışında kalan alanlar ve onunla bütünleşen çevresindeki plansız alanların bir bütün olarak ele alınması sağlanmış oluyordu. Bunun dışında 3194 sayılı İmar Kanunu ile getirilen önemli bir değişiklik, planlama alanında merkezî yönetim ağırlıklı yetkilerin yerel yönetimlere devri konusunda olmuştur. Bu yetki devri yerel yönetimlerin özerkleşmeleri yönünde olumlu bir adım olarak nitelendirilmiştir.