İş sözleşmesi: İş sözleşmeleri gerek çalışanlarla, gerek işverene çeşitli kolaylıklar ve yasal haklar sağlamaktadır. İş Kanunu’nda belirtilen başlıca sözleşme türleri şunlardır:
• Sürekli ve süreksiz iş sözleşmesi: İşin niteliği bakımından en çok 30 iş günü süren işlerde süreksiz, daha uzun süren işlerde sürekli iş sözleşmesi yapılır.
• Belirli ve belirsiz süreli iş sözleşmesi: Başlangıcı ve bitimi belli olan sözleşmelere belirli süreli, başlangıcı belli bitimi belli olmayanlara belirsiz süreli iş sözleşmesi denir.

•Tam süreli ve kısmi süreli iş sözleşmesi: Haftalık 45 saat çalışma süresine uygun yapılan işlere tam süreli, daha kısa olanlara kısmi süreli iş sözleşmesi denir.
• Çağrı üzerine çalışmaya dayalı iş sözleşmesi: Bu tür sözleşme yapıldığında kendisine ihtiyaç duyulması ve işverenin talep etmesi nedeniyle personel işbaşı yaparak iş görme yükümlülüğünü yerine getirir.
• Deneme süreli ve deneme süresiz iş sözleşmesi: Taraflar belli bir deneme süresi kararlaştırabilirler.

• Takım sözleşmesi: Birden çok işçinin meydana getirdiği takımı temsil eden kişiye kılavuz denir. Takım sözleşmeleri mutlaka yazılı yapılmalıdır.
• İş sözleşmesi: İş Kanunu’nda aksi belirtilmedikçe özel bir şekle tabi değildir. Ancak süresi bir yıl ve daha fazla olan iş sözleşmelerinin yazılı olması zorunludur.

• Bağımsız yüklenici sözleşmesi: İş ilişkilerinde alt işveren ve yüklenici (müteahhit) ayırımı bulunmaktadır: “Ücret karşılığında bir işi yapmayı üstlenen kişi” yüklenici; “bir eser meydana getirmeyi başkasına devreden kimse” ise iş sahibidir.

• Satış temsilcileriyle sözleşme: Satış temsilcileri üreticiler ile perakendeciler ve tüketiciler arasındaki ürün ve hizmet döngüsünü sağlayan, temsil ettikleri şirketin ürünlerinin veya hizmetinin tanıtımını ve satışını en iyi şekilde yapmayı amaçlayan meslek mensuplarıdır.