Heidegger’in, Aristoteles’ta bulduğu varlığın “hakikat” anlamının öne çıkarılması düşüncesini benimser. “Varlığın hakikat”ini gizlilikten açığa çıkma (aletheia) olarak düşünür. Heidegger, Husserl’in “şeylerin kendisine gitme” yönelişini ve fenomenlerin bize yalnızca görünüşleri değil, a priori, kategorik görü yoluyla özü de verebileceği düşüncesini benimser ancak Husserl için mesele varlığın bilince çarpıtılmadan verilmesi olduğu hâlde, Heiddegger bu temel noktada Husserl’den ayrılır. Ona göre varlık kendisini Dasein’in anlayışında zaten vermektedir. Bu nedenle fenomenolojinin asıl sorunu Husserl’in dediği gibi varlığı görmenin doğru yolunu, yöntemini bulmak değil; bize beliren “varolan”ların nasıl belirdiğini araştırmaktır. Husserl’den ayrıldığı diğer önemli bir nokta da fenomenolojiyi bir bilinç felsefesi olmaktan çıkarıp daha kökensel, daha ilksel bir biçimde yeniden ele almak gerektiğine inanmasıdır. Verilen tüm öncüller doğru olduğundan cevap E'dir.