Sartre’ın yola çıkış noktası fenomenolojidir. 1934 tarihli “Yönelimsellik: Husserl
Fenomenolojisinin Temel Bir Fikri” yazısının da gösterdiği gibi, Sartre’ın Husserl
fenomenolosinde en çok önemsediği fikir “yönelimsellik” (intentionnalité) fikridir.
Ona göre yönelimsellik bizi realizm ile idealizm arasında yüzyıllardır sürüp
giden, fiziksel maddi gerçekliğin bizim onu temsil edişimizden veya bilişimizden
bağımsız olup olmadığına ilişkin tartışmadan kurtarır.