Sartre Varlık ve Hiçlik’te bir etik kurmadığı ha^lde, bu eserin sonunda bir etiğin gerekliliğine işaret etmiş. Bu yıllarda taslak ha^linde kalan Bir Ahla^k için De erler’i kaleme almıştır. Sartre’ın varoluşçuluğu nesnel değerlere dayanan bir ahla^k içeremeyecek olmakla eleştirilmiştir. Bunun sebebi Sartre’ın ateizmidir, aşkın değerleri ila^hiyat zemininde açıklamayı reddetmesidir. “Varoluşçuluk Bir Hümanizmadır” da Sartre değerleri, tarihsel varlıklarını bir yana bırakırsak, insani gerçekliğe sokan şeyin benim onları seçmem, özgürlüğümün onları üstlenmesi, onlara bağ- lanmam olduğunu söyler. Bir değeri seçmek onu tüm insanlığa da önermektir. Sartre’ın özgürlük anlayışını muhafazaka^rlar ahla^ksızlık olarak görmeye çalışmışlarsa da Sartre’da özgürlüğün sorumluluk demek olduğu çoğunlukla gözden kaçmıştır. Aslında Sartre hesapsız ve keyfi özgürlüğün değil, aşırı sorumluluğun filozofudur.