Postmodern koşullar
içerisinde bu şekilde yaratılan bireyler ise şu özelliklere
sahip olmaktadırlar:
(i) Bireyler öncelikle ve birincil olarak, daima
yeni deneyimler arayan- buradaki “deneyim”
hem (deneyim) hem de (hayat)
anlamındaki deneyim- ve asla doymayan,
sürekli ve tercihen daima artan bir uyarıcı
akışını emebilen ve bunlara tepki verebilen
deneyim organizmalarıdır.
(ii) Postmodern koşullarda inşa edilen bireyler
“yaratıcı” aktörlerdir. Bu bireylerin en önemli özellikleri kendiliğinden ve kolayca
ateşlenebilen bir davranış esnekliğine sahip
olmaları, önceki öğrendiklerine ve kazanılmış
alışkanlıklarına çok az bağlı olan aktörler
olmalarıdır.
(iii)Bireyler, asla tamamen dengede olmasalar
da neredeyse kendi kendisine yeten ve kendi
kendisini güdüleyen birimler olarak kendi
kendilerini dengeleme eğilimindedirler.
Bauman’a göre, böyle bir iç düzenleme hem
amacı hem de güdüsü olduğu sosyalleşme
sürecinde de sürdürülmektedir.
(iv)Bauman, postmodernlikte başlıca doğruluk
modelinin sağlık değil uygunluk olduğunu
ileri sürer. Bauman’a göre “uygunluk”, bireyin
gittikçe artan yeni deneyimleri bedensel
ve ruhsal olarak emme ve bunlara yaratıcı
bir biçimde tepki verme kapasitesini, hızlı
değişimlere dayanma yetisini, kendi kendisini
gözetleme ve performans yetersizliklerini
düzeltmek suretiyle “formunu koruma”
yeteneğini temsil etmektedir. Bunun tersi
olan bedensel gevşeklik, süre giden dengede
olma durumundan yüksek rahatsızlıklar ise
“uygunsuzluk” belirtileridir. Bu durumdaki
bireyler tıbba ya da psikolojik danışma veya
psikiyatrik tedaviye havale edilirler. Doğru cevap D'dir.