Post-yapısalcılık, yapısalcılığın aksine tarihseldir.

Post yapısalcılar “benliğin” ayrı, tekil ve tutarlı bir varlık olduğu görüşünü savunur.

Post-yapısalcılar bir metnin tek bir amacının, anlamının ve tekil bir var oluşa sahip olduğu fikrini reddederler.

Post-yapısalcı metin analizlerinde okuyucu, yazarın yerini alır.

Post-yapısalcılar, hiyerarşi içinde “baskın olanın temel niteliği” kavramını reddederler.