Türkiye sanayi sonrası toplum tartışmalarının hem içerisinde hem de dışında yer alabilecek nitelikte bir toplumsal görünüme sahiptir. 

Türkiye 20. yüzyıla tam bir tarım toplumu olarak girmiş,
Cumhuriyet’in kuruluşu ile sınırlı düzeyde sanayileşme gerçekleştirilebilmiş, sanayileşme ancak yüzyılın ikinci yarısından sonra, özellikle kırdan kente göçün etkisiyle hız kazanabilmiştir. 

Türkiye tarım toplumu özelliklerini geride bırakmış, sanayi toplumu karakterini benimsemiş ancak halen sanayi sonrası toplum kriterlerini Bell’in çizdiği çerçeve içinde sınırlı bir şekilde taşıyan bir ülke görünümündedir. 

Türkiye’nin sınıfsal kompozisyonu,üretim biçimi, teorik bilginin ve teknolojininüretimde kullanılması gibi sanayi sonrası toplumailişkin temel dinamikler çerçevesinde ele alınmalıdır.

Türkiye üretim aşamalarında halen Batı’nın sanayi sonrası toplumlarından teorik bilgi ve teknoloji desteği almadan bağımsız ilerlemesini sürdürmektedir.