Olağanüstü özveriyle kazanılan savaştan sonra Sovyet ülkesinin insanları iktidarın tutumunda ve politikalarında olumlu değişiklikler olmasını bekleyerek büyük umutlara kapılırlar. Savaş yıllarında ortaya çıkan insani dayanışma ve ulusal birlik duyguları ve savaşın bitiminde yaşanılan zafer sevincinin etkisiyle toplumda bir manevi canlanma atmosferi oluşur. Bu ılımlı ortamda Sovyet yönetiminin yanlışlarına dikkat çeken ve ekonomide tekrar NEP dönemi uygulamalarına geçilmesine, kolhozların lağvedilmesine, aşırı merkezileşmeden vazgeçerek bölgelere daha fazla özgürlükler tanınmasına, siyasal ve kültürel alanlarda demokratikleşmeye çağıran sesler yükselir. Ne yazık ki bu çağrılar duyulmaz ve bütün umutlar ve beklentiler suya düşer. Savaş biter bitmez Stalin önceki çizgisinde devam eder. Komünist Parti toplumsal hayatın her alanındaki aşırı baskı ve kontrolünü, eskisi gibi sürdürür. Ağır sanayi dallarının ve savunma sektörünün gelişmesine öncelik verilirken, halkın ihtiyaçlarını karşılayan ekonomi dalları (hafif sanayi, konut ve sosyal altyapı tesisleri inşaatı, tarım ve hayvancılık) gittikçe ihmal edilir. Doğru yanıt D'dir.