İkinci Dünya Savaşı sonrası ağır sanayi dallarının ve savunma sektörünün gelişmesine öncelik verilirken, halkın ihtiyaçlarını karşılayan ekonomi dalları (hafif sanayi, konut ve sosyal altyapı tesisleri inşaatı, tarım ve hayvancılık) gittikçe ihmal edilir. Bu sebeple Sovyet vatandaşların hayat standartları Batılı ülkelerle kıyaslandığında çok düşük seviyede kalır; gıda çeşitliliği, barınma koşulları, tüketim maddelerine ulaşım ve sosyal hizmetlerin kalitesi açısından büyük sıkıntılar yaşanır.