1920’li yıllara, Sovyet devrine gelindiğinde Azerbaycan şiiri yenileşme yolunda bir hayli
yol almıştı. Özellikle Türkiye’deki yeni edebiyat anlayışının; Edebiyat-ı Cedide ve daha
sonra da Servet-i Fünun ve nihayet Millî Edebiyat cereyanına katılmış şairlerin eserleri,
1905’ten sonra Azerî şiirinin ilk hamleyi yapmasına büyük ölçüde etki etmiştir. O dönemde, model olma açısından, Rus şiiri daha arka planda rol oynamıştır. Azerbaycan şiiri 1905’ten sonra Mirze Eli Ekber Sâbir, Hüséyn Cavid, Ehmed Cavad, Abdulla Şaig, Mehemmed Hadi gibi büyük şairlerin elinde şekil ve dil itibariyle geniş imkânlara kavuşmuştu. Klasik şiirin geleneklerinden, taklide düşmeden, şuurlu bir şekilde yararlanılıyordu. Böylece 1920’li yıllara gelindiğinde Azerî şiiri modernleşmiş bulunuyordu.