Ciğerdelen (1946), Safiye Erol'un en meşhur romanıdır. Romanda şimdiki zaman ile geçmişte meydana gelen tutkulu bir aşk etrafında, Türk romanının geleneksel temalarından Doğu-Batı çatışması işlenir. Şimdiki zaman, mimar Turhan Tuna'nın ağzından anlatılır. Geçmiş ise, romanın kadın kahramanı Cangüzel'in yazdığı hika¬yelerle 17. yüzyıla, Estergon Kalesi çengine kadar gider. Ciğerdelen, 16. ve 17. yüzyıllarda Türklerin Rumeli'deki en son kalesinin adı¬dır. Yani stratejik noktadaki bir Türk üssüdür. Ciğerdelen romanını tarihsel bağ¬lamda değerlendiren Sema Uğurcan; ismiyle roman konusu arasındaki bağı irdele¬dikten sonra Cangüzel'in anlattığı hikâyelerle ilişkilendirir: "Hikâyeler Osmanlı'nın toprak olarak en genişlediği, o genişliği muhafaza etmek için kendini en zorladığı dönemi anlatmaktadır. Kahraman olmayana hayat hakkı tanınmadığı devir ve yer¬de, bütün erkekler kaleyi korurken şehit düşer. Sosyal sorumluluğun ciğeri deldiği zamanlarda, aşk geri plâna itilir. Bu kadar kan ve canın bedeli olan kalenin el¬den çıkması, kahramanların da, okuyucunun da ciğerini deler. Kale kaybedildik¬ten yaklaşık 250 sene sonra kader, Cangüzel ile Turhan'ı birleştirir. Onlar için 'ciğerdelen'; dün ile bugünü birleştirmek, millî kültürün kendilerine kattığı değerli mayayı keşfetmek, o mayayla artık sınırları daralmış vatana hizmet etmektir."