Ünsüz Uyumu: Kelime içerisinde ve eklenme sırasında kullanılan ünsüzlerin tonluluk-tonsuzluk bakı-mından gösterdiği uyumdur. Uygur Türkçesinde bu uyum büyük oranda görülür: başta, mektepke (okula), bizge (bize), kettim (gittim), berdi (verdi), artturmaqta (arttırmakta). Uygur Türkçesinde bazı eklerin bu uyuma uymadığı görülür: Uyğurçe (Uygurca), iz-çil (devamlı), oquğuçi (öğrenci), tayçaq (küçük tay), yurtdaş (yurttaş), sekkizinçi (seki-zinçi), yol-çi (yolcu). Alıntı kelimelerde ünsüz uyumu aranmaz: tetbiq (tatbik), tesbih (tespih), müsbet (müspet), ictihat (çaba).