“Xoş, yaxşimusiz” ; “İyi misiniz” anlamına gelmektedir ve “iyi, iyiyim, oldukça iyi, teşekkür ederim” cevap olarak verilebilir.

Cırlarım, siz şıtıp yöregimde / İl kırında çeçek atıgız! (Türkülerim, siz yeşerip yüreğimde / İlimin çevresinde çiçek açınız!)

İlk dört seçenek hem Kiril hem de Latin alfabesinde aynı harfle yazılmaktadır ancak son seçenekte bulunan L harfi Kiril alfabesinde “? ?” olarak yazılmaktadır.

Arap kökenli günümüz Uygur alfabesinde /a/, /e/, /i/, /o/, /ö/, /u/, /ü/ ile kapalı e (é)dâhil 8 ünlü gösterilmiştir. /ı/ harfi için ise bir harf bulunmaz.

Kuzey ya da Kıpçak grubu lehçelerinden olan Tatar Türkçesinin oldukça zengin bir edebiyatı vardır. Bu edebiyatı, Tatar edebiyat tarihçileri, iç gelişmesine, yaşadığı döneme, siyasi ve sosyal sebeplere bağlı olarak, kendi içinde dört ana devreye ayırmaktadırlar: 1. Eski ve Orta Asır Tatar Edebiyatı 2. 19. Asır Edebiyatı 3. 20. Asır Başı Edebiyatı 4. Sovyet Dönemi (1917’den sonra) Edebiyatı.

XX. yüzyılın ilk çeyreğine kadar Arap alfabesini kullanan Uygur Türkleri, bu tarihten sonra siyasi nedenlerden dolayı farklı alfabeler kullanmışlardır. 1925-1930 yılları arasında değiştirilmiş Arap alfabesini kullanan eski Sovyetler Birliğinde yaşayan Uygur Türkleri 1930-1947 yılları arasında Latin alfabesini kullanmışlardır. 1947 yılından sonra ise Kiril alfabesini kullanmaya başlamışlardır.

Seçenekler sırasıyla Bozkurt, Türk Dilleri, Kazak, Nogay ve Kumuk anlamlarına gelmektedir.

Ünsüz Uyumu: Kelime içerisinde ve eklenme sırasında kullanılan ünsüzlerin tonluluk-tonsuzluk bakı-mından gösterdiği uyumdur. Uygur Türkçesinde bu uyum büyük oranda görülür: başta, mektepke (okula), bizge (bize), kettim (gittim), berdi (verdi), artturmaqta (arttırmakta). Uygur Türkçesinde bazı eklerin bu uyuma uymadığı görülür: Uyğurçe (Uygurca), iz-çil (devamlı), oquğuçi (öğrenci), tayçaq (küçük tay), yurtdaş (yurttaş), sekkizinçi (seki-zinçi), yol-çi (yolcu). Alıntı kelimelerde ünsüz uyumu aranmaz: tetbiq (tatbik), tesbih (tespih), müsbet (müspet), ictihat (çaba).

Tatarcası “şunlıktan” olan kelime Türkçede “bundan dolayı” anlamına gelmektedir.

XX. yüzyılın ilk çeyreğine kadar Arap alfabesini kullanan Uygur Türkleri, bu tarihten sonra siyasi nedenlerden dolayı farklı alfabeler kullanmışlardır. 1925-1930 yılları arasında değiştirilmiş Arap alfabesini kullanan eski Sovyetler Birliğinde yaşayan Uygur Türkleri 1930-1947 yılları arasında Latin alfabesini kullanmışlardır. 1947 yılından sonra ise Kiril alfabesini kullanmaya başlamışlardır. Doğu Türkistan’da yaşayan Uygur Türkleri ise 1970’li yıllara kadar Arap alfabesini kullanmışlardır. 1954-1978 yılları arasında kısmi bir Latin alfabesi kullanılmışsa da, bu uygulama 1978’de kaldırılmıştır. Doğu Türkistan’da bugün bazı ilaveler yapılan ve fonetik ayrıntılara inilmiş Arap alfabesi kullanılmaktadır.

“Bille” kelimesinin karşılığı “birlikte”dir

Metinde geçen кeчкeнәдән “küçüklükten” kelimesinde  +кeнә eki küçültme ve sevgi bildiren isimden isim yapan ektir.

 "Ç ç" harfinin, "İ i" harfinin,  "F f" harfinin ve  "Q q" harfinin karşılığı iken, D seçeneğinde verilen  "C c" harfinin karşılığıdır. 

Doğru yanıt D'dir. 

Kuzey ya da Kıpçak grubu lehçelerinden olan Tatar Türkçesinin oldukça zengin bir edebiyatı vardır. Bu edebiyatı, Tatar edebiyat tarihçileri, iç gelişmesine, yaşadığı döneme, siyasi ve sosyal sebeplere bağlı olarak, kendi içinde dört ana devreye ayırmaktadırlar;

-Eski ve Orta Asır Tatar Edebiyatı

-19. Asır Edebiyatı

-20. Asır Başı Edebiyatı

-4.   Sovyet Dönemi (1917’den sonra) Edebiyatı.

Kazakistan’da yaşayan Uygurlar Kiril kökenli alfabe kullanılmaktadırlar. Bu alfabede “?” harfi /ü/ sesini göstermektedir.

Tatar Edebiyatı; Eski ve Orta Asır Tatar Edebiyatı,19. Asır Edebiyatı, 20. Asır Başı Edebiyatı ve Sovyet Donemi (1917’den sonra) Edebiyatı olarak dört döneme ayrılır.

“Nasıl” kelimesinin Tatar Türkçesindeki karşılığı “niçik” şeklindedir.

“Ey ana dil, ey güzel dil, anamın babamın dili!” olarak Türkiye Türkçesine çevrilir. Bu cümledeki “güzel dil” sıfat tamlaması “мaтур тeл”dir.

Türk dilinin üç büyük kolu Karluk, Kıpçak, Oğuz kollarıdır.

Cümledeki бeлән “ile” kelimesi yalın ve ilgi halinden sonra kullanılan son çekim edatıdır.