Kırgız Türkçesinin tipik özelliği uzun ünlüler bulundurmasıdır. Yukarıdaki sekiz ünlüye ek olarak, altı da uzun ünlü vardır: aa, ee, oo, öö, uu, üü. Bunların önemli bir kısmı ikincil uzun ünlülerdir. Kırgız Türkçesinde uzun ünlülerin meydana gelişi şu yollarla olmuştur:1. İki ünlü arasındaki arka damak ünsüzü g düşer ve karşılaşan iki ünlü, uzun bir ünlüye dönüşür: bagatur > baatır, sagım > saam (bir sağım), bugday > buuday, ağrı >aaru, saglık > sooluk, agız > ooz, ağır > oor, bağır > boor, bogaz > booz. 2. Hece sonundaki ğ, g, v ünsüzü diftonglaşarak ünlüye dönüşür: tag > too (dağ), sag> soo (sağ), bag > boo (bağ), ev > öö, su (sub) > suu, ulu(g) > uluu. 3. Alınma kelimelerde ünlüler arasında kalan v düşerek uzun ünlü meydana getirir: kavim > koom, devir > door, cevap > coop. 4. Alınma kelimelerde ünlüler arasında h düşer ve uzun ünlü meydana getirir: baha> baa, şehir > şaar, kahraman > kaarman.