Öfkenin ifadesi bireyden bireye değişiklik göstermektedir. Bazı bireyler bu tür duygularını sıklıkla bastırmayı, yok saymayı ya da inkâr etmeyi tercih ederken, diğerleri öfkeyi bir süre bastırıp daha sonraları patlamalar şeklinde ifade eder. Bir kısım birey ise öfkeli davranmayı bir yaşam biçimi haline getirmiştir. Fakat bu davranış şekilleri öfkeyle baş etmede işlevsel değildir. Öfkeyi durdurmaya ya da kontrol etmeye yönelik yapılabilecekler şu şekildedir. 

Öfkeyi tetikleyen durumlar ve öfkenin biçimi tanımlanmalıdır, birey kendi kendini sakinleştirmeye yönelik egzersizleri düzenli olarak yapmalıdır, derin nefes alarak, nabız atışları ve nefes kontrol altına alınmalıdır, kendi kendini sakinleştirecek cümleler söylemelidir, kendi kendini kontrol etme konusunda kararlı olmalıdır. Şiddete yönelik davranışlar kabul edilebilir çözümler olarak değerlendirilmemelidir, birey çevresindekileri öfkelendiğine dair bilgilendirmelidir. Birey kendisine zaman tanımalıdır, eğer mümkün ise öfkeli olunan ortamdan hemen uzaklaşılmalı ve sorunla ancak kontrol yeniden kazanıldığında uğraşılmalıdır. Birey problemi açıklığa kavuşturmaya çalışmalı ve çözümü aramaya odaklanmalıdır, olaylara yeni bir bakış açısı ve yeni bir çerçeve kazandırmaya çalışmalıdır ve bireysel saldırılara cevap vermekten, kişiselleştirmeden kaçınılmalıdır.